مرروری بر روش های تولید آمونیوم دی نیترآمید ((ADN و توسعه کاربردی آن در پیشرانش فضایی

به علت اهمیت زیاد آمونیوم دی نیترآمید (aDN) به عنوان یک اکسیدکننده در پیشرانه های جامد و مایع، سنتز آن توجه زیادی را به خود جلب کرده است و روش های جدید و ابتکاری از سوی پژوهشگران سراسر جهان در این مورد معرفی شده و توسعه یافته است. موشک های سوخت مایع از سوخت و اکسیژن (یا سایر اکسید کننده ها) در حالت مایع تشکیل شده است. این اجزاء از قبل و یا در یک محفظه احتراق با هم ترکیب شده و مشتعل می شوند. جریان سوخت به موتور را می توان کنترل، مقدار تراست تولید شده را می توان تنظیم و موتور را می توان خاموش نمود. انتخاب سوخت برای موتور موشک های با سوخت مایع به عوامل زیادی نظیر سهولت عملیات  آماده سازی ، هزینه، سمیت و خطرات زیست محیطی و عملکرد بستگی دارد. هیدرازین از سال های 1960 میلادی به عنوان یک پیشرانه تک جزئی مایع استاندارد برای استفاده های تجاری و نظامی مطرح بوده است. با افزایش آگاهی از مباحث زیست محیطی (سمیت و سرطان زا بودن) و ایمنی در جا به جایی هیدرازین، ضرورت یافتن دیگر پیشرانه های تک جزئی مایع افزایش پیدا کرده است.. در طی سالیان گذشته پیشرانه های تک جزئی غیرسمی بر پایه آمونیوم دی نیترآمید (ADN) از سوی دانشمندان مورد آزمایش قرار گرفته اند و Isp بهتری از پیشرانه های حاوی هیدرازین نشان داده اند. در این مقاله مروری بر تهیه، بررسی خواص و تستهای عملیاتی پیشرانه های مایع تک جزئی بر پایه ADN ارائه شده است.