اثربخشی زوج درمانی متمرکز بر هیجان (EFCT) و زوج درمانی رفتاری یکپارچه نگر (IBCT) بر بازسازی الگوهای ارتباطی زوجین دارای تعارض زناشویی

زوج درمانی متمرکز بر هیجان و زوج درمانی رفتاری یکپارچه نگر ازجمله درمان هایی  هستند که بر چرخه های منفی تعاملی توجه دارند. پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی زوج درمانی متمرکز بر هیجان و زوج درمانی رفتاری یکپارچه نگر بر بازسازی الگوهای ارتباطی زوج های دارای تعارض زناشویی انجام شد. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه زوج های مراجعه کننده به مشاوره مهرآوران شهر اهواز بود. نمونه پژوهش شامل 6 زوج (12 نفر) مراجعه کننده به مرکز مشاوره مهرآوران بودند که با توجه به نمره پرسشنامه سازگاری زناشویی (DAS) جزء زوج های پریشان قرار گرفتند. در این پژوهش از طرح آزمایشی تک موردی از نوع خط پایه چندگانه ناهمزمان استفاده شد. پروتکل درمانی زوج درمانی متمرکز بر هیجان و زوج درمانی رفتاری یکپارچه نگر در دو تا چهار مرحله خط پایه، 16 جلسه مداخله 60 دقیقه ای و پیگیری دو ماهه اجرا شد و آزمودنی ها به پرسشنامه الگوهای ارتباطی (CPQ) پاسخ دادند. داده ها به روش ترسیم دیداری، شاخص تغییر پایه و فرمول درصد بهبودی تحلیل شدند. یافته های پژوهش نشان داد میزان بهبودی در متغیر الگوهای ارتباطی در گروه  زوج درمانی متمرکز بر هیجان در مرحله پس از درمان و پیگیری، 66/50 و 27/53 درصد و در گروه زوج درمانی رفتاری یکپارچه نگر، 80/38 و 21/41 درصد بود. بنابراین یافته های پژوهش نشان داد که زوج درمانی متمرکز بر هیجان و زوج درمانی رفتاری یکپارچه نگر با تغییر چرخه های تعاملی منفی بر بازسازی و بهبود الگوهای ارتباطی تاثیر دارد.