مدل برآورد عمر باقی مانده روسازی با استفاده از پارامترهای موثر بر آن

تعیین وضعیت روسازی ازلحاظ سازه ای و سطحی نقش مهمی در مدیریت روسازی دارد. به همین منظور یافتن ارتباط بین ارزیابی سطحی و ارزیابی سازه ای روسازی حائز اهمیت است. بنابراین ارائه مدلی قوی بین شاخص های ارزیابی سطحی و سازه ای روسازی به منظور بررسی ارتباط بین آن ها و تاثیرپذیری شان نسبت به یکدیگر بسیار سودمند است. ارزیابی سازه ای روسازی های در دست بهره برداری معمولا به وسیله آزمایش های غیر مخرب انجام می گیرد. FWD یکی از مهم ترین تجهیزات غیر مخرب ارزیابی روسازی است که کاربرد آن بسیار هزینه بر و زمان بر است. از طرفی عمر باقی مانده روسازی از پارامترهای مهم ارزیابی سازه ای روسازی است که تعیین آن برای بررسی نیازهای تعمیر و نگهداری، تنظیم اولویت ها و بودجه بندی ضروری است. اما یکی از شاخص های مهم ارزیابی سطحی روسازی، شاخص PCI است که برداشت اطلاعات آن کم هزینه و آسان تر است. عدم تعیین دقیق عمر باقی مانده روسازی (RSL) مسئله مهمی است. به علاوه عدم وجود مدل پیش بینی عملکردی مناسب مانع اصلی پیش بینی عمر باقی مانده روسازی است. کاربرد هم زمان نتایج آزمایش دستگاه FWD و ارزیابی PCI که اولی ارزیابی سازه ای و دومی ارزیابی سطحی را انجام می دهد، می تواند راه حل مناسبی برای تعیین RSL باشد. در این پژوهش سعی شده است که با استفاده از یک سری متغیرهای مستقل، همبستگی قوی بین RSL و متغیرهای مستقل برقرار شود تا بتوان RSL را با استفاده از شاخص ها و پارامترهای دیگری که برداشت داده های آن ها آسان تر و کم هزینه تر است، پیش بینی نمود. همچنین با استفاده از این مدل میزان همبستگی و تاثیرپذیری متغیرها را نسبت به یکدیگر موردبررسی قرارداد.