مطالعه مقایسه ای خصوصیات فیزیکوشیمیایی و رئولوژیکی ژلاتین استخراج شده از پوست فیل ماهی (Huso huso) با روش شیمیایی و آنزیمی

در این پژوهش ژلاتین پوست فیل ماهی از طریق روش آنزیمی به کمک آنزیم پپسین استخراج شد و برخی از خصوصیات فیزیکوشیمیایی و رئولوژیکی آن با ژلاتین استخراج شده از پوست فیل ماهی به روش شیمیایی  مقایسه گردید. اثر سه متغیر مستقل دما در سه سطح 30، 40 و 50 درجه سانتی گراد، آنزیم در سه سطح 01/0%، 055/0% و 1/0% وزنی- وزنی و pH در سه سطح 2، 3 و 4 بر متغیر وابسته از قبیل تعیین وزن مولکولی (SDS-PAGE) و طیف سنجی مادون قرمز (FTIR) و رفتارهای رئولوژیکی بررسی شد. در این پژوهش نمونه تیمار شده در دمای 30 درجه سانتی گراد، نسبت آنزیم 1/0% و 4pH= (تیمار 5) با 36/2466 گرم دارای بیشترین قدرت ژل، نمونه تیمار شده در دمای 40 درجه سانتی گراد، نسبت آنزیم 055/0% و 3pH= (تیمار 17) به عنوان نمونه مرکزی با قدرت ژل 92/909 گرم و نمونه تیمار شده در دمای 50 درجه سانتی گراد، نسبت آنزیم 01/0% و 2pH= (تیمار 19) با قدرت ژل 08/483 دارای کمترین میزان قدرت ژل بود، جهت بررسی متغیرهای وابسته توسط نرم افزار انتخاب شد. بر اساس نتایج SDS-PAGE، ژلاتین استخراج شده به روش آنزیمی (تیمار 5) زنجیره های 1α و 2α و پلیمرهایی با وزن مولکولی بالا همچون ترکیبات β نسبت به تیمار شیمیایی دارای باندهایی با وضوح بهتر بود. در بررسی آزمون FTIR ساختار مارپیچ سه گانه ژلاتین استخراج شده به کمک آنزیم و ژلاتین استخراج شده به روش شیمیایی شدت و تغییر مکان برخی از پیک ها جذب نسبتا مشابهی داشتند. رفتارهای جریانی در تیمار 5 نسبت به نمونه تهیه شده به روش شیمیایی نشان دهنده افزایش نقطه ذوب و نقطه بستن ژل و ویسکوزیته ظاهری در تمامی نرخ های برشی بود.