ترکیب بهینه حجم و ظرفیت خروجی حوضچه تاخیری با استفاده از بهینه سازی ازدحام ذرات و مدل تحلیلی- احتمالاتی

حوضچه های تاخیری بهترین راه کارهای مدیریتی طراحی شده برای کنترل سیلاب شهری هستند و اهداف طراحی آن ها عمدتا برای کنترل کمیت و کیفیت سیلاب به ازای هزینه کمینه می باشد. در این پژوهش، داده های طولانی مدت بارش ساعتی ایستگاه های سینوپتیک کرمان و مهرآباد مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و سه مشخصه بارش (مدت زمان بارش، حجم بارش و زمان بین دو رخداد بارش) تعیین شد. مدل های تحلیلی- احتمالاتی (APM) به کار گرفته شد و پارامترهای مدل با استفاده از نزدیک ترین ایستگاه باران سنجی به منطقه مورد مطالعه تخمین زده شدند. پارامترهای مدل تحلیلی- احتمالاتی، به همراه پارامتر حوضه آبخیز، به منظور ایجاد ترکیبی بهینه از حجم حوضچه و ظرفیت خروجی مورد استفاده قرار گرفتند. تابع هدف بصورت کمینه سازی هزینه ها با استفاده از مدل تحلیلی- احتمالاتی و بهینه سازی ازدحام ذرات (PSO) تعیین گردید. مقایسه بهینه سازی ازدحام ذرات با مدل تحلیلی- احتمالاتی نشان می دهد که نتایج PSO برای هزینه متغیرهای طراحی شده از دقت بالاتری برخوردار است و نیازی به اندازه ظرفیت خروجی حوضچه ندارد. همچنین نتایج نشان داد که مدل PSO، مدلی مقرون به صرفه و سریع برای اجرا خواهد بود.