بررسی تاثیر آموزش کفایت اجتماعی مبتنی بر مدل فلنر بر مهارت های ارتباطی و سازگاری اجتماعی پرستاران بخش روان بیمارستان های منتخب آجا

 مهارت های ارتباطی و سازگاری اجتماعی جزء مهم خدمات پرستاری است؛ و با توجه به این که حرفه ای اجتماعی است، مستلزم برخورداری از سازگاری اجتماعی بالا می باشد. به ویژه  پرستاران بخش روان که از عمده مسئولیت های آن ها ایجاد یک رابطه ی مبتنی بر اعتماد و ایجاد انگیزه در بیماران جهت مشارکت در روند درمان است.

 هدف از مطالعه حاضر، بررسی تاثیر آموزش کفایت اجتماعی مبتنی بر مدل فلنر بر مهارت های ارتباطی و سازگاری اجتماعی پرستاران بخش روان می باشد.

 این مطالعه نیمه تجربی و جامعه آماری آن شامل پرستاران بخش اعصاب و روان بیمارستان های آجا در سال 1397 بود. تعداد پرستاران منتخب 60 نفر بود که به طور مساوی بین دو بیمارستان مداخله و کنترل قرار گرفتند. در طول 10 جلسه ی 60 دقیقه ای در مدت 2 ماه، آموزش های کفایت اجتماعی فلنر، برای پرستاران گروه مداخله اجرا و از پرسشنامه های مهارت های ارتباطی بارتون و سازگاری اجتماعی بل، برای جمع آوری داده ها استفاده شد. سپس داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 23 مورد تجزیه و تحلیل آمار توصیفی و استنباطی قرار گرفت.

 بر اساس نتایج آزمون تی مستقل و تی زوجی آموزش های کفایت اجتماعی مبتنی بر مدل فلنر موجب بهبود معنادار میانگین نمرات مهارت های ارتباطی و سازگاری اجتماعی بعد از مداخله شده است (05/0P<)؛ و در تمام خرده مولفه های مهارت ارتباطی، نمرات میانگین بعد از مداخله افزایش داشته است، اما این افزایش میانگین تنها در مورد خرده مولفه، مهارت شنیداری در سطح 01/0 معنی دار بود.

 آموزش کفایت اجتماعی فلنر روشی موثر در بهبود وضعیت مهارت های ارتباطی و سازگاری اجتماعی پرستاران بخش روان است. متخصصان حوزه سلامت می توانند از این آموزش به عنوان روشی موثر در بهبود وضعیت ارتباطی و سازگاری اجتماعی پرستاران بخش روان استفاده کنند.