مروری بر فیبرین غنی از پلاکت و کاربرد آن در درمان بیماری ها

دو دهه از زمانی که فیبرین غنی از پلاکت (PRF) ایجاد شد، میگذرد.هدف اصلی،ایجاد روش درمانی با وارد کردن پلاکت تغلیظ شده به محل زخم ها با استفاده از ظرفیت طبیعی بدن و بهبود آنها است.این ماده با جمع آوری فاکتور های رشدی که به طور طبیعی در خون وجود داشت حاصل می شد. پلاسمای غنی از پلاکت (PRP) و پلاکت های غنی از فاکتور رشد(PRGF) تجاری سازی شده بودند اما هردوی آنها حاوی محصولات جانبی غیر طبیعی و ناشناخته بودند که بهبود زخم ها را مهار میکردند.بعدها با حذف ضد انعقاد ها و اصلاح پروتکل های سانتریفیوژ،PRF ها با پتانسیل قابل توجه در بسیاری از زمینه های پزشکی و دندانپزشکی معرفی شدند. بازسازی بافت شامل جنبه های مختلفی است، نقش کلیدی فیبرین به اندازه ی آزاد سازی مقدماتی فاکتور های رشد در دوره ی زمانی طولانی از PRF است. با اضافه کردن گروهی از سلول ها به پلاکت تغلیظ شده تاثیر قابل توجهی در بازسازی بافت ها والتیام زخم ها مشاهده شد.در ابتدا اصلاحات بیشتر در سرعت و زمان سانتریفیوژ، PRF را بهبود بخشید.محققان تکنیک های جراحی را با درمان مطلوب بیماران به کمک PRF و پیشرفت نتایج کلینیکی بهبود دادند.دراین مقاله،کشفPRF و مطالعات مربوط به اولین کاربرد آن درregenerative medicine و به خصوص بر روی نقش آن در بهبود زخم و فواید آن به نسبت نمونه های قبلی پلاکت تغلیظ شده و افزایش پتانسیل بازسازی آن تمرکز می شود.