بررسی مقایسه ای میزان شیوع سندروم پیش از قاعدگی در دانشجویان تربیت بدنی وسایر دانشجویان مراکز تربیت معلم شهر تهران

مقدمه سندروم قبل از قاعدگی یا PMS یکی از شایعترین مشکلات زنان در سنین باروری است. حدود 80 درصد زنان طی دوره پیش از قاعدگی درجاتی از تغییرات خلق وخو وخواب وعلایم جسمانی را تجربه می کنند فعالیت بدنی یکی از مناسب ترین راهکاره های درمان سندروم پیش از قاعدگی است. اگر بتوان از ورزش در جهت درمان یا کاهش شدت سندروم پیش از قاعدگی استفاده نمود بدلیل ساده ،کم خطر وکم هزینه بودن حرکات ورزشی وعدم نیاز به امکانات ونیروی انسانی خاص استفاده از ورزش مقرون به صرفه خواهد بود ودر ضمن نسبت به داروها عوارض کمتری دارد ونیاز به کنترل دراز مدت ندارد. روش پژوهش این پژوهش یک مطالعه مقایسه ای بود که بر روی تعداد 400 دانشجو انجام شد 200 نفر از دانشجویان تربیت بدنی بصورت تصادفی ساده و200 نفردانشجوی غیر تربیت بدنی بصورت تصادفی طبقه ای انتخاب شدند.جهت گرد آوری داده ها از پرسشنامه دو قسمتی استفاده شد .قسمت اول مربوط به اطلاعات فردی وقسمت دوم وجود سندروم پیش از قاعدگی را نشان می داد. جهت تجزیه وتحلیل اطلاعات از آمار توصیفی واستنباطی کای دو، فیشرومنتل هنزل استفاده شد. یافته ها ونتایج نسبت ابتلاء به سندروم پیش از قاعدگی در دانشجویان تربیت بدنی کمتر از دانشجویان غیر تربیت بدنی بودp<0/000001)).همچنین د ردانشجویان تربیت بدنی بین نسبت ابتلاءبه سندروم پیش از قاعدگی وسنp<0/008))، ترم تحصیلیp<0/00001)) وسابقه انجام ورزش P=0/00047)) ارتباط آماری معنی داری وجودداشت.بعبارتی در این دانشجویان با افزایش ترم ،سن وترم تحصیلی از نسبت ابتلاء به این سندروم کاسته شد.