بررسی ارتباط بین ترس از کاهش قند خون و کیفیت زندگی در بیماران دیابتی نوع 2 مراجعه کننده به مرکز آموزشی درمانی منتخب دانشگاه علوم پزشکی قزوین در سال 1397

ترس از کاهش قند خون از بزرگ ترین موانع دستیابی به کنترل مناسب آن در بیماران دیابتی است و تبعیت از درمان های مناسب دیابت و کیفیت زندگی بیماران را تحت تاثیر قرار می دهد. مطالعه ی حاضر با هدف بررسی ارتباط بین ترس از کاهش قند خون و کیفیت زندگی بیماران دیابتی نوع 2 انجام گردید.

مطالعه ی توصیفی حاضر بر روی 360 بیمار دیابتی نوع 2 مراجعه کننده به کلینیک غدد بیمارستان ولایت قزوین در سال 1397 انجام گرفت. ابزار جمع آوری اطلاعات شامل یک چک لیست اطلاعات فردی - اجتماعی، پرسش نامه های ترس از کاهش قند خون (HFS) و کیفیت زندگی بیماران دیابتی بود. داده ها با استفاده از روش های آماری (آنالیز واریانس یک طرفه، هم بستگی پیرسون) توسط نرم افزار SPSS نسخه 24 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

نمره ی میانگین کیفیت زندگی و ترس از کاهش قند خون به ترتیب 8/6±44/3 و 8/7±22/07 بود. بیشترین نمره ی کیفیت زندگی بیماران بر اساس گروه های درمانی در گروه درمان با قرص و با میانگین 7/8±46/4 و بیشترین نمره ی ترس از کاهش قند خون بیماران در گروه درمان با انسولین و با میانگین 10/5±26/1به دست آمد. در مطالعه ی حاضر، بین ترس از کاهش قند خون و کیفیت زندگی ارتباط معنی دار و معکوسی یافت شد (0/46-=r و 0/001>p).

ترس از کاهش قند خون با کیفیت زندگی بیماران دیابتی ارتباط معکوس و معنا داری دارد؛ به طوری که بروز این ترس در بیماران تحت درمان با انسولین بیشتر است. براین اساس، پیشنهاد می گردد که آموزش بیماران پیش از شروع درمان با انسولین در ارتباط با نحوه ی عملکرد و تزریق انسولین و نحوه ی مدیریت فعالیت ها در بیماران در اولویت قرار گیرد.