واکاوی همدید الگوهای جوی سیل زا د رحوضه آبریز بازفت
سیل یکی از مخاطرات طبیعی است و برای ایران که از لحاظ حادثه خیزی جز شش کشور اول دنیا می باشد از اهمیت خاصی برخوردار است. تحلیل شرایط همدید الگوهای گردش جوی، در شناسایی عوامل موثر بر وقوع بارش های سنگینی که منجر به وقوع سیل می شود، بسیار حائز اهمیت است. در این پژوهش، از آمار روزانه و ساعتی دبی ایستگاه هیدرومتری مرغک و داده های روزانه بارش ایستگاه های باران سنجی حوضه و اطراف آن طی دوره آماری (1360- 1388) استفاده شد. برای مطالعه سامانه های سیل زا در حوضه بازفت، تاریخ وقوع سیل در حوضه استخراج گردید. سپس روزهایی که بارش فراگیر در قلمرو مورد بحث حادث شده و با تاریخ سیل های اتفاق افتاده انطباق داشته مشخص گردید. در ادامه با انجام یک تحلیل خوشه ای بر روی فواصل اقلیدسی داده های فشار تراز دریا 487 سیل رخ داده، چهار الگوهای اصلی مشخص شد. بدین ترتیب این 4 الگو از لحاظ فشار تراز دریا، ارتفاع ژئوپتانسیل تراز 500 و 700 هکتوپاسکال، مولفه های باد، همگرایی شار رطوبت و امگا مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت. نتایج حاصل از تحلیل همدیدی نقشه ها نشان داد که به هنگام رخداد سیلاب، زبانه هایی از کم فشارهای مدیترانه ای و سودانی که دریای مدیترانه، سیاه و سرخ در تقویت آن نقش داشته اند به سمت جنوب غرب ایران و حوضه بازفت گسترش یافته اند. قرارگیری محورهای فرود بادهای غربی همراه با بریده های کم فشار در این حوضه عامل اصلی ناپایداری شدید و بارش های سنگین بوده است. نتایج حاصل از تحلیل تابع شار همگرایی رطوبت نیز نشان داد که بارش های سیل زا عمدتا نتیجه شارش رطوبت از دریاهای عمان، خلیج فارس، مدیترانه و نیمه شمالی دریای سرخ به سمت حوضه بازفت و انباشت رطوبت در این حوضه می باشد.
بازفت ، همدید ، تحلیل خوشه ای ، دگرفشار
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.