اثر ضد باکتریایی ترکیبات جدید علیه لاکتوکوکوس گارویه

لاکتوکوکوس گارویه از مهم ترین پاتوژن های آبزیان است که صنعت آبزی پروری را تهدید می کند. شناسایی، بررسی و کاربرد ترکیبات جدید ضد باکتری می تواند راه حلی کارا و مهم برای کنترل این پاتوژن باشد. در این مطالعه اثر ضد باکتریایی مشتقات تیواتر، نانوذرات روی، نایسین، پلی الایزین، گلایسین و عصاره های هیدروالکلی رزماری و برگ گیاه جغجغه بر روی لاکتوکوکوس گارویه بررسی گردید.

 پس از تهیه ترکیبات، جهت بررسی اثرات ضد باکتریایی این ترکیبات از روش انتشار در دیسک جهت اندازه گیری قطر هاله مهار رشد، از روش براث میکرو دایلوشن جهت تعیین حداقل غلظت بازدارندگی رشد (MIC) و همچنین از روش تعیین حداقل غلظت کشندگی (MBC) استفاده گردید.

هیچ گونه اثر مهاری از نایسین، پلی الایزین، گلایسین و عصاره هیدروالکلی رزماری بر لاکتوکوکوس گارویه مشاهده نشد. اثر ضد باکتریایی دو مشتق تیواتر، نانوذرات روی و عصاره هیدروالکلی برگ گیاه جغجغه با قطر هاله مهار رشد 35/18-48/9 میلی متر، MIC4096-32 و MBC 2048-64 میکروگرم بر میلی لیتر مشاهده گردید. بهترین اثر مهاری مربوط به مشتق تیواتر e4 بود.

 اثر مهاری مشتقات تیواتر، نانوذرات روی و عصاره هیدروالکلی برگ گیاه جغجغه بر لاکتوکوکوس گارویه اثبات گردید. لیگاندها و کمپلکس های جدیدی در تحقیقات آتی می تو انند بر اساس تیواترهای آزمایش شده، طراحی گردند که خواص ضدمیکروبی را بهبود بخشند.