نقش روش های مختلف آموزشی بر خود مراقبتی بیماران مبتلا به نارسایی قلبی

نارسایی قلبی یکی از بیماری های شایع، مزمن و تهدید کننده زندگی است که همواره هزینه های زیادی را به سیستم بهداشتی و درمانی تحمیل می نماید. خود مراقبتی به عنوان یک راهکار موثر در کنترل این بیماری معرفی شده است. هدف از این مطالعه بررسی نقش روش های مختلف آموزشی بر خود مراقبتی بیماران مبتلا به نارسایی می باشد.

مواد و روش ها:

این یک مطالعه مروری است که با جستجوی مقالات منتشر شده مختلف با کلید واژهای رفتارهای خود مراقبتی، آموزش های خود مراقبتی، بیمارهای قلبی - عروقی و نارسایی قلبی در داده پایگاه های داخلی و خارجی از جمله Pubmed, Google scholar, SID, Science Direct, Civilica, Elsevier,، بین سال های 2000 تا 2017 انجام شد.

یافته ها:

براساس نتایج مقالات مورد بررسی، بکارگیری و آموزش رفتارهای خود مراقبتی در کنترل و درمان بیماران مبتلا به نارسایی قلبی تاثیر قابل توجه و معنی داری بر ارتقاء آگاهی، خود کارآمدی و سلامت بیماران، کاهش بستری شدن مجدد، تحکیم و حفظ یادگیری اطلاعات آموزشی دارد. در این بین، آموزش خود مراقبی به روش بازخورد محور موثرتر از سایر روش ها به چشم می خورد. اما براساس نتایج این پژوهش ها، متابعت از رفتارهای خود مراقبتی در این دسته از بیماران در وضعیت متوسط و ضعیف قرار دارد.

بحث و نتیجه گیری:

شواهد حاکی از آن است که استفاده از برنامه های خود مراقبتی بازخورد محور یک عامل موثر در پیشگیری، کنترل و کاهش بستری شدن مجدد بیماران مبتلا به نارسایی قلبی می باشد. لذا، توصیه می شود پرستاران و سایر اعضای تیم بهداشتی با توجه به نوع نیاز مراقبتی بیماران، برنامه های لازم را به منظور آموزش، گسترش و ترویج این رفتارها در بیماران تدوین نمایند.