تاثیر چهار هفته تمرین ورزشی داوطلبانه و اجباری بر رفتار شبه اضطراب ناشی از استرس دوران کودکی و عوامل التهابی مخچه در موش های صحرایی

هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر چهار هفته تمرین ورزشی اختیاری و اجباری در دوران نوجوانی بر رفتار شبه اضطراب و تاثیر آن بر میزان بیان ژن عوامل التهابی در مخچه است.

به منظور انجام آزمایش، 40 سر رت نر به صورت تصادفی ‏به 5 گروه کنترل(C)، جدا شده از مادر (MS)، جدا شده از مادر و ورزش اختیاری (MS+RW)، جدا شده از مادر و ورزش اجباری (MS+TM) و جدا شده از مادر و داروی فلوکسیتین (MS+flx) تقسیم شدند. به استثنای گروه کنترل رت های سایر گروه ها از روز 2 پس از تولد تا روز 14 پس از تولد به مدت 180 دقیقه از ‏مادرشان جدا شدند. سپس آزمودنی ها به صورت 4 تایی تا روز 28 در قفس‎‎ نگهداری شدند‏. گروه های تمرین و دارو از روز 28 با اختیاری (چرخ گردان) تمرین اجباری (تردمیل) و دارو (فلوکسیتین) تیمار شدند. در روز 60 رفتارهای شبه اضطرابی  به وسیله آزمون رفتاری  EPMارزیابی شد. میزان بیان ژن عوامل التهابی در بافت مخچه نیز اندازه گیری شد.

نتایج ما نشان داد ورزش اختیاری توانست بطور معنی داری و بهتر ار ورزش اجباری رفتارهای شبه اضطراب ناشی از استرس جداسازی از مادر را خنثی نموده و بیان ژن عوامل التهابی در مخچه را کاهش دهد.

 نتایج پژوهش حاضر نشان داد ورزش اختیاری می تواند به عنوان روش درمانی غیردارویی برای اختلالات ذهنی  و روانی همچون اضطراب مفید باشد.