مناسبات بینامتنی میان جغرافیای فرهنگی و ادبیات دراماتیک با نگاهی ویژه به موضوع خشونت در تی اس تیز سنکا

جغرافیای فرهنگی، آنچنان که امروزه مورد توجه متفکرین قرارگرفته است، بسیار وسیع تر از آن محدوده ای است که در یک شاخه از جغرافیای انسانی قرار بگیرد. نظریه پردازان جغرافیای فرهنگی امروزه با مسائل پیچیده اما مهمی درباره فرایندهای اجتماعی از قبیل هویت، ساختار تفاوت فرهنگی، تابعیت و تعلق داشتن روبه رو هستند. این فرایندها همچنین درک ما از زیرمجموعه های جغرافیایی مانند فضا و مکان، زمین و محیط، و درنهایت، عمومی و خصوصی را به چالش می کشند. آنچه در این مقاله بررسی می شود مناسبات بینامتنی میان جغرافیای فرهنگی و ادبیات دراماتیک با نگاهی ویژه به خشونت حاکم بر آثار سنکا به خصوص است. فرضیه تحقیق این است که با بررسی جغرافیای انسانی و محیط اطراف تی اس تیز تراژدی نویسنده و شخصیت ها می توان یک رابطه نسبی میان آن ها به وجود آورد. براساس این فرضیه، می توان به این موضوع اشاره کرد که محیط های طبیعی انسان از لحاظ رفتار اجتماعی قادرند فرهنگ های مشابهی تولید کنند. این پژوهش به یک پرسش اصلی پاسخ می دهد: چگونه سنکا، تاثیرگذاشته تی اس تیز جغرافیای فرهنگی بر مضمون خشونت در تئاتر، بخصوص تراژدی ، بازتابی تی اس تیز است؟ یافته ها بر این موضوع دلالت می کند که آثار سنکا، بخصوص تراژدی از فرهنگ مردم روم معاصر او بوده است و بین خشونت و جغرافیای فرهنگی در نمایشنامه «تی اس تیز» (سنکا) در روم باستان ارتباط مستقیم وجود دارد.