انسداد حقوق کیفری در قبال فعالیت عرفان های نوظهور و چالش های فراروی ضابطان دادگستری

عرفان های نوظهور هیچگونه اصالت و صبغه دینی نداشته و راه معنویت را از دیانت جدا کرده است و در تضاد کامل با عرفان اصیل اسلامی هستند که در عصر حاضر به عنوان یکی از تهدیدها و آسیب های جدی نظام ج.ا.ایران و ابزاری برای پیشبرد اهداف جنگ نرم دشمنان علیه نظام محسوب می شوند. از همین رو، این تحقیق به بررسی نحوه رفتار ضابطان دادگستری به ویژه دستگاه های اطلاعاتی با فعالیت عرفان های نوظهور پرداخته است. با توجه به ماهیت موضوع، پژوهش حاضر از نظر گردآوری اطلاعات به روش اسنادی و از طریق مطالعه تحقیقات معتبر، کتب، مقالات، قوانین و مقررات موجود، آراء محاکم قضایی و وبگاه های اینترنتی معتبر انجام شده است و اطلاعات به دست آمده به صورت توصیفی - تحلیلی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. یافته ها: یافته ها نشان داد فعالیت عرفان های نوظهور در قوانین جزایی ایران جرم انگاری نشده است و اقدامات مقابله ای مراجع قضایی و ضابطان دادگستری به دلیل عدم وجود پشتوانه قانونی، به نتیجه مطلوبی نمی رسد. نتیجه گیری: عدم جرم انگاری و وجود خلا تقنینی، یکی از موانع و چالش های مقابله با فعالیت عرفان های نوظهور و از عوامل اصلی رشد قارچ گونه آن در ایران محسوب می شود و لازم است طرح مقابله با گروه های انحرافی که بیش از شش سال است در مجلس شورای اسلامی مسکوت مانده است، تصویب و اجرایی شود.