مطالعه برهمکنش نانولوله کربنی دو دیواره با هورمون محرکه فولیکولی (FSH) به کمک شبیه سازی دینامیک مولکولی

برهمکنش نانوذراتی همچون نانولوله های کربنی با درشت ملکول های زیستی به علت کاربرد گسترده آنها در حوزه های مختلف از جمله شناسایی و از بین بردن سلول های سرطانی، مهندسی بافت، بلوری کردن پروتئین ها، ساخت راکتورها و همچنین حس گرهای زیستی اهمیت زیادی پیدا کرده است. باور بر این است که نانولوله های کربنی از طریق برهمکنش با پروتئین ها (نانوذرات-پروتئین کرونا) می توانند اثرات زیستی مهمی در بدن داشته باشند. نانولوله های کربنی در حالت طبیعی و دست نخورده بسیار آب گریز هستند، بنابراین امکان اتصال نانولوله های کربنی طبیعی و دست نخورده به هسته آب گریز پروتئین با استفاده ازمیل ترکیبی قوی بین نانولوله های کربنی و اسیدآمینه های آب گریز وجود دارد. با این وجود، چنین اتصالی می تواند منجر به از دست دادن عملکرد اصلی پروتئین نیز شود. هورمون محرکه فولیکولی (FSH) گلیکوپروتئینی است که از بخش قدامی غده هیپوفیز آزاد می شود. این هورمون در رشد و بلوغ اندام های جنسی و صفات ثانویه جنسی موثر است. با توجه به اینکه FSH، هورمون بسیار ناپایداری است و تحقیقات کمی در آزمایشگاه بر روی آن صورت گرفته است، در این مقاله سعی شده است که برهمکنش نانولوله کربنی دو دیواره با کایرالیته (14 ،11) و طول تقریبا 25 آنگستروم با FSH از طریق شبیه سازی دینامیک مولکولی بررسی شود. نتایج حاکی از آن است که زنجیره های آب گریز بیشترین تمایل را جهت برهمکنش با سطح خارجی نانولوله کربنی دو دیواره از خود نشان می دهند و نیروهای غالب در برهمکنش میان نانولوله های کربنی و هورمون مورد نظر، می توانند نیروهای π-π و آبگریز باشند.