بررسی میزان جذب آب و عملکرد ذرت علوفه ای در شرایط مختلف تلفیق آب شور و غیر شور

با توجه به مسئله کمبود آب و افزایش تقاضا برای مصرف آب و وجود حجم بالایی از منابع آب شور و لب شور در کنار منابع آب با کیفیت، مدیریت تلفیق آب شور و غیر شور برای تولید محصولات کشاورزی به عنوان راهکاری برای حفظ آب در شرایط کم-آبی مطرح می باشد. در این مطالعه، تاثیر اعمال تنش شوری موضعی ریشه بر میزان جذب آب و عملکرد ذرت علوفه ای به صورت لایسیمتری و در گلخانه بررسی شد. آزمایش با پنج تیمار آبیاری شامل: 1- بدون تنش شوری یا شاهد (کاربرد آب با کیفیت)، تنش شوری در تمام محیط ریشه، 2- اختلاط آب شور و غیر شور ،3- آبیاری دوره ای با آب با کیفیت و شور، تنش شوری در نصف محیط ریشه (با وجود تیغه نازک جداکننده)، 4- شوری موضعی ثابت ریشه و 5- شوری موضعی متناوب ریشه، در سه تکرار در قالب طرح کامل تصادفی انجام شد. نتایج نشان داد که تفاوت در میزان جذب تجمعی آب در سطح آماری 1 درصد، میزان سطح و حجم ریشه در سطح آماری 5 درصد معنی دار بود. در تیمار اختلاط، بیشترین جذب تجمعی آب (333/8 میلی متر) و بیوماس تر (45/7 تن در هکتار) و کمترین تنش شوری (0/89=Ks) مشاهده شد. در تیمار شوری موضعی متناوب ریشه، کمترین میزان جذب تجمعی (244/0 میلی متر) و بیوماس تر و خشک (34/9 و 11/3 تن در هکتار) و بیشترین تنش شوری (0/65=Ks) مشاهده شد. با توجه به کمبود منابع آب و پایین آمدن کیفیت آب موجود در شرایط خاص به جای تنش خشکی، می توان از تنش شوری با استفاده از منابع آب شور (زه آب تولید شده در پروژه ها و طرح های آبیاری و زهکشی) موجود در کنار منایع آب با کیفیت، استفاده کرد.