مطالعه رفتار جذب یون های رنیوم محلول های تک جزیی بر روی رزین پرولایت A170 با استفاده از مدلسازی تعادلی و سینتیکی

در این تحقیق برای تشریح مکانیزم و پدیده حاکم در انتقال یون های رنیوم بر روی تبادلگر پرولایت A170، از مدل های ایزوترم تعادلیوسینتیکی در شرایط استاتیکی (ناپیوسته) استفاده شد. به منظور درک کامل تعادل فرآیند جذب، چهار مدل جامع ایزوترم مورد بررسی قرار گرفت که در حالت کلی نتایج نشان داد که ایزوترم های کاربردی، پیش بینی خوبی از تعادل سیستم دارند که از بین آن ها دو مدل فروندلیچ و D-R تطابق مناسب تری با داده های آزمایشگاهی نشان دادند(99/0 R2>). همچنین در این شرایط بیشترین ظرفیت جذب محاسبه شده از مدل لانگمور برای یون های یاد شده 67/166 میلی گرم/ گرم به دست آمد. برای مطالعه سینتیک سیستم، مدل های شبه درجه اول، شبه درجه دوم، نفوذ بین ذره ای و اولوویچ به کار گرفته شد. تحلیل داده های استخراجی نشان داد که از بین مدل های مورد بررسی، مدل شبه درجه دوم با بیشترین ضریب همبستگی می تواند سینتیک فرآیند جذب را پیش بینی کند.