اثر هیومیکاسید، قارچ های مایکوریزا و بقایای روناس بر ویژگی های رشدی و جذب عنصرهای غذایی گل مغربی (Oenothera biennis L.) در تنش شوری

در این پژوهش، اثر سطح های مختلف هیومیک اسید، قارچ مایکوریزا و بقایای روناس بر ویژگی‏های رشدی و جذب عنصرهای غذایی گل مغربی (Oenothera biennis L.) در شرایط تنش شوری مورد بررسی قرار گرفت. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح به طور کامل تصادفی با شش تیمار  شامل شاهد (بدون کود)، 5/1 و 3 گرم قارچ مایکوریزا در هر کیلوگرم خاک، 16 و 32 میلی گرم هیومیک اسید در لیتر آب آبیاری و 25% حجمی گلدان بقایای گیاه روناس در سه سطح شوری خاک (4، 7 و 12 دسی زیمنس بر متر) با سه تکرار اجرا شد. بر اساس نتیجه ها، تیمار 32 میلی گرم بر لیتر هیومیک اسید در شوری 4 دسی زیمنس بر متر بیشترین شمار گل، طول دوره گلدهی و وزن خشک گل را در پی داشت. در شوری 7 دسی زیمنس بر متر گیاهان تیمارشده با 5/1 گرم بر کیلوگرم قارچ مایکوریزا بیشترین شمار گل، طول دوره گلدهی و جذب سدیم، فسفر و پتاسیم را نشان دادند. در شوری 12 دسی زیمنس بر متر گیاهان تیمارشده با بقایای روناس بیشترین شمار گل، وزن خشک گل، پروتئین کل، فعالیت آنزیم پراکسیداز و کمترین مقدار جذب سدیم را نشان دادند. استفاده از کودهای آلی و زیستی موجب انگیزش گل در  گیاهان تیمار شده در شوری 12 دسی زیمنس بر متر شد. به طور کلی، همه تیمارهای کود آلی و زیستی در تمام سطح های شوری موجب بهبود رشد و عملکرد گیاه شدند.