آزمون مدل طرحواره ای یانگ جهت تبیین مشکلات خوردن در افراد مبتلا به مشکلات شخصیتی

مطالعات متعددی رابطه بین طرحواره های سازش نایافته اولیه و اختلالات روانشناختی را نشان می‎دهند. این پژوهش به دنبال آن بود که مشخص کند آیا سبک‎های مقابله‎ای یانگ می‎تواند بر رابطه بین طرحواره‎های سازش نایافته اولیه و مشکلات خوردن در افراد مبتلا به مشکلات شخصیتی تاثیر بگذارد؟

این پژوهش با هدف بررسی نقش واسطه‎ای سبک‎های مقابله‎ای یانگ در افراد مبتلا به مشکلات شخصیتی، در رابطه بین طرحواره‎های سازش نایافته اولیه و اختلال خوردن انجام شد.

روش پژوهش توصیفی - همبستگی و به شکل خاص مدل‎یابی معادلات ساختاری است. جامعه آماری شامل کلیه افراد دارای مشکلات خوردن است که به مراکز مشاوره شهر قم مراجعه کرده بودند. از میان این جامعه 234 نفر به شیوه هدفمند با استفاده از مقیاس میلون ш، به عنوان گروه نمونه انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه‎های طرحواره یانگ (1999)، بازخورد (نگرش‎های) خوردن گارنر و همکاران (1982)، جبران افراطی یانگ - رای (1994) و اجتناب یانگ - رای (1994) بودند. داده‎های به دست آمده با روش معادلات ساختاری مورد تحلیل قرار گرفت.

نتایج نشان داد که شاخص‎های برازش مدل پژوهش وضعیت مطلوبی داشت (0/9<GFI) و هر دو سبک مقابله‎ای (اجتناب و جبران افراطی)، در رابطه بین طرحواره‎های سازش نایافته و مشکلات خوردن نقش میانجی ایفا کرد.

بنابراین سبک های مقابله ای یانگ به عنوان نقش میانجی در تاثیرات طرحواره های سازش نایافته اولیه بر مشکلات خوردن در افراد مبتلا به مشکلات شخصیتی، نقش دارد.