نظام مطلوب تامین مالی کارزارهای انتخاباتی در ایران در پرتو معیارهای بین المللی

امروزه در جهان، انتخابات منصفانه بدون کنترل جریان پول در کارزارهای انتخاباتی غیرممکن است. در این راستا نظام های تامین مالی سیاسی مختلفی در جهان شکل گرفته است که به منظور قاعده مند کردن ورود پول به کارزارهای انتخاباتی از ابزارها و مکانیزیم های تنظیمی متفاوتی بهره می گیرند. نگاهی به قوانین انتخاباتی ایران بیانگر خلا کاملا محسوس در حوزه نظام تامین مالی کارزارهای انتخاباتی است و اگرچه قوانین انتخاباتی ایران بارها اصلاح شده، ولی این حوزه همواره مورد غفلت واقع شده، و این درحالی است که نقش پول در فرایندهای انتخاباتی ایران اهمیتی بیش از گذشته یافته است. این مقاله با روش تحلیلی- توصیفی در پی پاسخ به این پرسش است که با توجه به تجارب سایر کشورها و متن جامعه ایران، الگوی مطلوب این نظام کدام است؟ فرضیه این مقاله این است که نظام مطلوب تامین مالی کارزارهای انتخاباتی در ایران با توجه به بافت سیاسی، اجتماعی و فرهنگی و تجارب دیگر کشورها، یک نظام ترکیبی از کمک های شخصی در کنار کمک های دولتی است . طراحی این نظام در ایران مستلزم تغییراتی در سایر حوزه ها به خصوص دسترسی آزاد به اطلاعات، حوزه تعارض منافع و تغییراتی در سیاست های کلی نظام در امر انتخابات است.