شهر از دیدگاه ناصرخسرو (شهرپژوهی در سنت سفرنامه نویسی ایرانی)
شهر به عنوان تجلی گاه تمدن و یکی از عوامل مهم هویت بخشی به سرزمین های گوناگون، همواره جایگاهی خاص در طول سفر جهانگردان و مسافران داشته و ذکر ویژگی های شهرهای مقصد یا در مسیر سفر، پیوسته در سفرنامه های بر جای مانده از ایشان، مشاهده می شود.هدف از نگارش این مقاله، بررسی نوع نگرش و وصف شهرهای سرزمین های مورد بازدید ناصرخسرو قبادیانی، جهانگرد ایرانی و مسلمان قرن پنجم هجری قمری در سفرنامه بر جای مانده از او و مقایسه تطبیقی توصیف هایش با دیدگاه برخی جهانگردان و جغرافیدانان مسلمان دیگر، نظیر عبدالله مقدسی، ابودلف و ابن بطوطه است. این مقاله با روش مطالعه کتابخانه ای، تحلیل محتوایی و مقایسه تطبیقی بر آن است تا با بررسی جنبه های گوناگون دیدگاه ناصرخسرو درباره شهرهایی که به آنها سفر و یا از آنها گذر کرده است، تصویری از روش مطالعه این جهانگرد مسلمان درباره ساختارهای تمدنی و فرهنگی شهرها و سرزمین های مورد بازدیدش را ارائه دهد. نتیجه پایانی این مقاله حکایت از آن دارد که اگر چه ناصرخسرو، نگاهی کلی و شکل گرایانه به شهرها و سرزمین های مورد بازدید خود داشته است، اما آن چه که از ساختارهای تمدنی و فرهنگی و اجتماعی برای توصیف بیشتر برگزیده است، با دقت نظر و هوشمندی گزینش کرده و در مجموع به عنوان یک مسافر و جهانگرد، توانسته است تصویری مطلوب و قابل لمس از شرایط هر کدام از شهرهای مسیر سفرش ترسیم کند. این روش توصیف و مشاهده، می تواند الگوی مناسبی برای مسافران و جهانگردان امروزی نیز باشد.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.