عوامل موثر بر خستگی بیماران همودیالیزی

بیماری مزمن کلیه تنش های قابل ملاحظه ای برای بیماران به همراه دارد، بیماری مراحل انتهایی کلیه به عنوان یک مشکل اساسی سلامت در دنیای امروز، یک بیماری وخیم، با عواقب بهداشتی جدی محسوب می شود که تاثیرات منفی بر تمام جوانب زندگی بیمار بر جای میگذارد و هزینه های درمانی بالایی به دنبال دارد. این مقاله با هدف بررسی عوامل موثر بر خستگی به عنوان یک عارضه مهم در بیماران همودیالیزی انجام گرفته است.

این بررسی به صورت مروری و با استفاده از منابع و متون مختلف علمی و کتابخانه ای و جستجو در منابع اینترنتی از سا لهای 2000 تا 2015 انجام شده است.

خستگی یکی از آزار دهند هترین و شایعترین علامت های گزارش شده توسط بیماران همودیالیزی می باشد که همچون تب و درد یک هشدار دهنده ی زیستی مهم برای سلامت انسان به شمار می رود. خستگی پس از همودیالیز با بقای کمتر بیماران ارتباط دارد، شیوع خستگی در بیماران دیالیزی بین 60 تا 97 درصد گزارش شده است. در علوم مختلف نسبت به پدیده ی خستگی توجه خاصی شده است و خستگی بصورت یک پدیده چند بعدی مورد توجه و بررسی گرفته است که اغلب افراد به طور معمول آن را تجربه می کنند، راجع به مکانیسم های بروز خستگی، نظرات متفاوتی در پژوهش های ارائه شده است به گون های که در مقایسه شناخت مکانیسم های سیستم دفاعی زیستی از قبیل درد و تب، مکانیسم های عصبی- مولکولی خستگی کمتر شناخته شده است. روش های کاهش خستگی شامل روش های دارویی و غیردارویی می باشد.

پرستاران میبایست با درک سطوح خستگی تجربه شده در بیماران همودیالیزی، این عارضه خطرناک را شناسایی و کنترل کنند و به منظور بهبود کیفیت زندگی مددجویان، مداخلات پرستاری را توسعه و ارتقاء دهند.