مقایسه تاثیر بکارگیری والوون و رینگر درمحلول پرایم پمپ قلبی ریوی بر میزان خونریزی پس از عمل و عملکرد کلیوی در اعمال جراحی پیوند عروق کرونری قلب

دراعمال جراحی قلب باز نیاز به دستگاه بای پس قلبی ریوی cardiopulmonary bypass(CPB) وجود دارد. برای آماده سازی دستگاه قلب وریه که در بسیاری از جراحی هایی که روی قلب انجام می گیرد بکار میرود، نیاز به محلول پرایم است. برای پر کردن مخزن وریدی و لوله با مایع و زدودن ذرات هوا وسایر ذرات احتمالی موجود در خطوط و سیستم، حدود 1500-2000میلی لیتردر بیماران بزرگسال مایع پرایم مورد نیاز است. هدف این مطالعه مقایسه تاثیر بکارگیری والوون و رینگر درمحلول پرایم پمپ قلبی ریوی بر میزان خونریزی پس از عمل و عملکرد کلیوی در اعمال جراحی پیوند عروق کرونری قلب می باشد.

این مطالعه از نوع مداخله بالینی تصادفی شده می باشد. در این مطالعه دو نوع محلول پرایم یعنی رینگر به عنوان کریستالوئید و والوون (هیدروکسی اتیل استارچ6%)به عنوان کلوئید در دو گروه جداگانه مورداستفاده قرار می گیرد و با هم از نظر میزان بروز خونریزی و عملکرد کلیوی در 24 ساعت اول بعد از عمل در آی سی یو جراحی قلب مقایسه شدند.

میزان درناژ 24ساعته (خونریزی24ساعته)در آی سی یو ازنظر آماری دارای تفاوت معنی دار نبودند (05/0 < P). میزان برون ده ادراری در دو گروه در دو بازه  زمانی یعنی در مدت زمان پمپ ودر طی 24ساعت اول بعد از ورود بیمار به آی سی یو تفاوت معنی داری نداشتند. میانگین partial tromboblastin time postop (PTT بعد از عمل)در گروه رینگر به طور معنی داری بیشتر از گروه والوون بود  (05/0 > P). سطوح پلاسمایی Bun-Cr، سدیم، پتاسیم، هموگلوبین، هماتوکریت، پلاکتBT،PT ، INR، 24 ساعت بعد از عمل تفاوت معنی داری نداشتند (05/0 < P). میزان نیاز به تزریق خون در حین عمل و طی 24ساعت بعد ازعمل بین دو گروه تفاوت معنی داری را نشان می دهد  (رینگر 9/0 ± 70/1 و والوون 1/1 ± 07/1) (019/0 = P). پروتئین ادرار در این دو گروه در 24 ساعت بعد از عمل تفاوت معنی داری نداشت (08/0 = P).

براساس یافته های تحقیق می توان نتیجه گرفت که استفاده از والوون در محلول پرایم باعث اختلاف چندانی در خونریزی بعد از عمل نمی شود با این حال  نیاز به تزریق خون در این بیماران کمتر می شود.