مقایسه کیفیت مراقبت های تغذیه لوله ای ارایه شده توسط پرستاران با استانداردهای مراقبتی در بیماران بستری در بخش های مراقبت های ویژه (ICU) بیمارستان های آموزشی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی قزوین

سوءتغذیه یک مشکل شایع بالینی در بیماران بستری در بخش مراقبت های ویژه است که عواقب جبران ناپذیری برای بیماران داشته و سبب تحمیل هزینه های درمانی سنگین بر سیستم بهداشتی درمانی می گردد. پرستاران بعنوان مسئول اصلی در ارائه مراقبت های تغذیه ای بیمار به شمار می روند اما مطالعات نشان می دهد میزان رعایت استانداردها توسط پرستاران در بعد مراقبت از بیمار بسیار پایین است. لذا تعیین کیفیت مراقبت های پرستاری درزمینه تغذیه بیماران در جهت رفتارسازی در سطح فردی و سازمانی و تدوین راهنمای ارزیابی استانداردهای مذکور اهمیت بسزایی دارد که در همین راستا مطالعه حاضر جهت مقایسه کیفیت مراقبت های تغذیه لوله ای با استانداردها در بیماران بستری در بخش های مراقبت های ویژه بیمارستان های آموزشی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی قزوین طراحی گردیده است.

پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی مقایسه ای است. جامعه پژوهش شامل تمام پرستاران شاغل در بخش مراقبت های ویژه می باشد. نمونه گیری به صورت سرشماری از پرستاران دارای معیارهای ورود به مطالعه انجام شد. با توجه به تعداد پرستاران شاغل در بخش مراقبت های ویژه و دارای شرایط ورود به مطالعه و با احتساب سه مشاهده برای هر پرستار، جمعا 495 مشاهده ثبت شد. اطلاعات با استفاده از پرسشنامه پژوهشگر ساخته و چک لیست استاندارد تغذیه لوله ای جمع آوری شد و سپس داده ها با نرم افزارspss v.21  با استفاده از آزمون های آماری آنووا و تی تست مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت.

 نتایج مطالعه نشان داد که 38 درصد پرستاران عملکرد متوسط و 62درصد عملکرد خوبی در مراقبت های پرستاری  داشتند و اختلاف میانگین عملکرد پرستاران با مقدار استاندارد 8/4- می باشد که از نظر آماری این مقدار معنی دار است(p<0/001). بین کیفیت مراقبتهای تغذیه لوله ای و جنس، وضعیت تاهل و سطح تحصیلات کارشناس و کارشناسی ارشد ارتباط معنی داری بین یافته ها وجود داشت. (p<0/001)

پایین بودن عملکرد پرستاران در مراقبت های استاندارد تغذیه لوله ای و تغذیه وریدی از سطح متوسط استاندارد مراقبتی، بصورت بالقوه خطر جدی برای بیماران بستری در بخش مراقبت های ویژه می باشد. زیرا تغذیه مناسب بیماران نتیجه مستقیم با فرایند بهبود بیماران دارد که این عامل می تواند متاثر از عدم توجه به وجود برنامه آموزشی موثر و  عدم توجه به اجرای فرایند مراقبت پرستاری در تغذیه استاندارد بیماران از سوی مدیران پرستاری باشد.