تاثیر پسخوراند عصبی EEG بر ارتقای عملکرد حل مساله در دانشجویان

 رسیدن به عملکرد بهینه در حل مساله از مهمترین اهداف در آموزش پسخوراند عصبی EEG است. پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی پسخوراند عصبی EEG بر ارتقای عملکرد حل مساله در دانشجویان انجام شد.

طرح پژوهش حاضر تجربی با پیشآزمون-پس آزمون و گروه پالسیبو بود. برای بررسی این پژوهش از دستگاه پسخوراند عصبی EEG و آزمون برج لندن استفاده شد. تعداد 30 نفر از داوطلبان به صورت در دسترس انتخاب شده و بعد از گرفتن رضایتنامه اخالقی به دو گروه 15 نفره آزمایش و پالسیبو تقسیم شدند. ابتدا آزمون حل مساله به عنوان پیشآزمون از هر دو گروه به عمل آمد. گروه آزمایش 20 جلسه آموزش پسخوراند عصبی EEG دریافت کردند و فیدبکی که دریافت میکردند واقعی و وابسته به عملکرد آنها بود، اما گروه پالسیبو فیدبکی که دریافت میکردند تصادفی بود و وابسته به عملکرد آنها نبود. سپس بعد از پایان 20 جلسه دوباره آزمون حل مساله به عنوان پسآزمون بهعمل آمد. برنامه آماری استفاده شده در این پژوهش نرم افزار SPSS نسخه 21 بود و برای سنجش عملکرد حل مساله از نرم افزار برج لندن استفاده شد.

آموزش پسخوراند عصبی EEG سبب ارتقای عملکرد حل مساله میشود که در سطح)001/0 P)<معنادار است. بین دو گروه در زمان تاخیر]80/9=F ،005/0> P ،]زمان کل]51/54=F ،001/0 >P]زمان آزمایشی]62/14=F ،001/0 >P ،]تعداد خطا]27/18=F ،001/0 >P]تفاوت معنادار مشاهده شد. به عبارت دیگر آزمودنی هایی که پسخوراندهای دریافتی وابسته به عملکرد آنها بود، در نهایت عملکرد بهتری داشتند تا افرادی که عملکرد پسخوراندهای آنها تصادفی بود.

بنظر می رسد با استفاده از پسخوراند عصبی میتوان امواج مغزی را در حالت بهینه نگه داشت.