بررسی تاثیر داروی دیازپام بر باروری در رت نر

  ناباروری، ناتوانی جنسی فعال است. فاکتورهای مردانه مسئول 50 درصد از موارد ناباروری است.  اختلال در عملکرد اسپرم و آسیب در اسپرماتوژنز از شایع ترین علل ناباروری مردان است. تروما یا نقص های آناتومیکی در سیستم تناسلی و استفاده از داروها برای درمان بیماری ها سبب اختلال در تولید اسپرم و عقیمی در مردان می شود. هدف این تحقیق بررسی تاثیر داروی دیازپام بر باروری در مردان است.

در این مطالعه تجربی ابتدا 30 سر رت نر نژاد ویستار با وزنg250-200 انتخاب و رت های تهیه شده به طور تصادفی به 5 گروه 6 تایی که شامل گروه های کنترل و تیمار با دوز تزریقی mg/kg2 ، mg/kg3، mg/kg4 وmg/kg5 تقسیم شدند و تزریق متناسب با وزن رت ها به ترتیب به مقدار mlit08/0 ، mlit12/0 ،mlit 16/0،mlit 2/0 انجام شد. به گروه کنترل سرم فیزیولوژی تزریق شد. سپس موش ها بیهوش و بیضه، دفران و اپیدیدیم خارج و برای بررسی بیضه، تحرک اسپرم و درصد اسپرم زنده مطالعه شد. نتایج حاصل با استفاده ازنرم افزار Minitab وآزمون Anova با سطح معناداری(05/0>P) تجزیه و تحلیل شد.

نتایج بررسی وزن، قطر بزرگ و کوچک بیضه، درصد اسپرم های زنده و تعداد اسپرم با تحرک رو به جلو در مقایسه گروه کنترل با گروه های تزریقی، در دوزmg/kg3 در تمامی فاکتورها غیر از تعداد اسپرم با تحرک رو به جلو، کاهش دیده شد. در سایر گروه ها تنها وزن بیضه در دوزmg/kg2 کاهش معناداری داشت (01/0>P).

با توجه به نتایج به دست آمده به نظر می رسد که تاثیر داروی دیازپام با دوز تزریقی mg/kg3 بر پارامترهای موثر بر باروری اثر کاهشی داشته است.