بررسی عملکرد قلب و فاصله QTc طی یک وهله فعالیت ورزشی ایزومتریک بیشینه و ایزوتونیک در مردان فعال و غیر فعال

نوسان های فاصلهQTc، در حالت استراحت و فعالیت ورزشی با آریتمی های بطنی و مرگ ناگهانی قلبی مرتبط است. بنابراین هدف این مطالعه، تعیین تغییرهای شاخص های عملکردی قلب و فاصله QTc در مردان فعال و غیرفعال در یک وهله فعالیت ورزشی ایزومتریک بیشینه و ایزوتونیک بود. 

این مطالعه تجربی سال 1397 در دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی به صورت پیش آزمون-پس آزمون انجام شد.20 مرد سالم فعال و غیرفعال داوطلب(n=10)به روش تصادفی انتخاب و پروتکل تمرینی h‏and-gripرا با حداکثر انقباض ارادی بیشینه به صورت ایزومتریک با دست برتر در حالتFullext آرنج از طریق فشردن دستگیره دینامومتر و به مدت30 ثانیه انجام دادند. پس از60 دقیقه استراحت پروتکل ایزوتونیک را  با دست برتر در زوایه90درجهFlexآرنج به صورت15ست پنج ثانیه ای اجرا کردند. میزان تغییرهای فاصله QTcبا استفاده از فرمولBazett برای ضربان قلب اصلاح شد. فشارخون سیستولی و دیاستولی با استفاده از دستگاه فشارسنج جیوه ای ثبت شد. داده ها با استفاده از آزمون آماری تحلیل واریانس اندازه های تکراری(P ≤ 0/05)و با استفاده از نرم افزار SPSS21تجزیه و تحلیل شدند.

یافته های آماری نشانگر افزایش معنادار شاخص های عملکردی قلب(فشارخون سیستولی(74/6 ±116)، ضربان قلب(81/10± 60/112)، حاصل ضرب مضاعف ضربان - فشار((RPP(31/1± 53/13)) بعد از فعالیت ایزومتریک درآزمودنی های فعال و غیرفعال بود اما فاصله QTc(36 ± 3/420) و فاصله  R-R(36/64±20/521)بعد از فعالیت ایزوتونیک افزایش معناداری داشت. تفاوت معناداری در تغییرهای QTc، ضربان قلب، فاصله R-Rو RPPبین سه مرحله وجود داشت(p<0.05). اما بین متغیر فشارخون سیستولی و دیاستولی تفاوت معناداری وجود نداشت. 

 به نظر می رسدQTc و فاصله R-Rپس از تمرین های ایزوتونیک می تواند در غربالگری بیماران قلبی- عروقی و ارزیابی وضعیت قلبی- عروقی یک فرد یا در پیش بینی حوادث قلبی- عروقی مفید باشد.