سوختگی: یک آسیب تکرارپذیر با عواقب شدید در بیماران مبتلا به صرع

صرع دومین عامل بیماری های سیستم عصبی مرکزی است. بیماران مبتلا به صرع هنگام حمله در معرض انواع مختلف تروما قرار دارند. هدف این مطالعه بررسی اپیدمیولوژی سوختگی در بیماران مبتلا به صرع و مقایسه با بیماران غیرمبتلا به صرع بود.

در این مطالعه آیندهنگر، از مجموع 2119 بیمار بستری شده در بخش سوختگی بیمارستان امام رضا(ع) در بازه زمانی 1394 تا 1396، 44 نفر سابقه صرع داشتند(2درصد). داده های دموگرافیک، الگو، وسعت و نتیجه نهایی سوختگی در بیماران مبتلا به صرع با سایر بیماران با نرم افزار SPSS نسخه 24 مقایسه شد. 

میانگین سن بیماران مبتلا به صرع9/12±3/38سال بود و 27 نفر(4/61درصد) مرد بودند. نیمی از بیماران(7/47درصد) مصرف منظم دارو نداشتند. یک سوم بیماران(15بیمار،1/34درصد) سابقه سوختگی قدیمی داشتند و بیش از یک سوم دیگر سابقه آسیب هایی به جز سوختگی را در زمان تشنج ذکر میکردند. شایع ترین محل، سوختگی اندام فوقانی(4/61درصد) و شایع ترین علل سوختگی شعلهآتش(1/59درصد) و مایعات داغ(7/26درصد) بود. میزان مرگ 4درصد(3 نفر) بود. شیوع سوختگی های درجه 4 در بیماران صرعی 18 برابر بیماران غیر صرعی بود.

این مطالعه نشاندهنده شیوع بالا، عمیق بودن و نیز تکرارشوندگی سوختگی در بیماران مبتلا به صرع است. با توجه اینکه مصرف نکردن صحیح دارو و کنترل ناکامل بیماری صرع، زمینهساز تروما به این بیماران است و از طرفی شعله آتش و آب جوش شایع ترین علل سوختگی در این بیماران بود، ضروری است که علاوه بر توصیه به مصرف منظم دارو، اقدام های پیشگیرانه مناسب برای پیشگیری از سوختگی به خصوص در محیط منزل مدنظر قرار گیرد.