بررسی اثرات سمیت و تراتوژنیک نانوذرات سولفید روی بر جنین جوجه و کشت سلول های فیبروبلاستی جوجه

نانوذرات (ذرات با قطر 10 تا 500 نانومتر) در حال حاضر در صنعت آرایشی و بهداشتی همچنین برای دارو رسانی، تصویربرداری تشخیصی و مهندسی بافت استفاده می شوند. از آنجا که این نانوذرات در صنعت و دارورسانی استفاده می شود، امکان استفاده از آن ها  توسط مادران باردار نیز وجود دارد. از این رو، هدف این مطالعه بررسی اثرات ناهنجاری زایی و سیتوتوکسیسیتی نانوذرات سولفید روی در سطح جنین جوجه و کشت سلول های فیبروبلاستی جنینی است.

 در این مطالعه نانوذرات سولفید روی سنتز شدند. سپس ترکیب حاصل در غلظت های 5، 10، 15، 30 و 40 میلی گرم در میلی لیتر / تخم مرغ، در سه تکرار و در روز سوم انکوباسیون جنین مرغ، درون کیسه هوا تزریق شد. سپس تخم مرغ های تیمارشده و شاهد، در روز 19 انکوباسیون، باز و جنین ها توزین شدند. سپس میزان مرگ و میر آن ها ثبت شد. سلول های فیبروبلاستی از جنین شاهد جداسازی، کشت و تیمار و تغییرات مورفولوژیک و درصد بقای سلول ها ثبت شدند.

 نتایج نشان داد میزان درصد بقای جنین ها بستگی به غلظت نانوذارت دارد؛ به طوری که در بالاترین غلظت تنها 36/32 درصد از جنین ها زنده ماندند و میزان(LD50) دز کشنده در 50 درصد جمعیت برابر با 32/47 میلی گرم بر میلی لیتر / تخم مرغ برآورد شد. از نظر شکل ظاهری، ناهنجاری از نوع پاچنگکی و از نظر ناهنجاری های اسکلتی، حذف مهره های دمی مشاهده شد. نتایج بررسی سایتوتوکسیسیتی نانوذرات سولفید روی بر سلول های فیبروبلاستی جنین نشانگر کسر زنده مانی 88/45، 68/75 و 49/32درصد بود و میزان IC50 آن برابر با 1460 میکرومولار محاسبه شد.

 یافته های حاصل نشان داد در غلظت های پایین، نانوذرات سولفید روی، اثرات سمی قابل توجهی بر جنین و کشت سلول های فیبروبلاستی جوجه ندارد.