پیش بینی رفتارهای پرخطر بر اساس نقش مولفه های حمایت اجتماعی ادراک شده، ابرازگری هیجانی، سیستم های مغزی رفتاری در معتادان

 شیوع رفتارهای پرخطر در جوامع یکی از موارد جدی تهدید کننده سلامت است و در سال های اخیر با توجه به تغییرات سریع اجتماعی، از سوی سازمان های بهداشتی، مجریان قانون و سیاست گذاران اجتماعی مورد توجه قرار گرفته است. پژوهش حاضر با هدف پیش بینی رفتارهای پرخطر بر اساس نقش مولفه های حمایت اجتماعی ادراک شده، ابرازگری هیجانی و سیستم های مغزی رفتاری در معتادان انجام شد. 

 پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه معتادان در حال ترک مراکز ترک اعتیاد شهر اردبیل در سال 1397 بودند که به روش نمونه گیری دردسترس، 113 نفر از معتادان به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزارهای مورد استفاده شامل پرسش نامه رفتارهای پرخطر رجایی و شفیعی، مقیاس حمایت اجتماعی ادراک شده چند بعدی زیمت و همکاران، پرسش نامه ابرازگری هیجانی کینگ و امونز و پرسش نامه سیستم های مغزی رفتاری کارور و وایت بودند. داده ها با آزمون ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه به روش همزمان و با استفاده از نسخه 23 نرم افزار SPSS تجزیه و تحلیل شدند.

نتایج نشان داد بین حمایت اجتماعی ادراک شده از سوی خانواده، دوستان و دیگران با رفتارهای پرخطر معتادان همبستگی منفی معناداری وجود دارد (0/01>P). بین مولفه های ابرازگری هیجانی، ابراز هیجانی منفی با رفتارهای پرخطر معتادان همبستگی مثبت معناداری وجود دارد (0/01>P) و از بین مولفه های سیستم های مغزی رفتاری، بین سیستم فعال سازی رفتاری با رفتارهای پرخطر معتادان همبستگی مثبت معناداری وجود دارد (0/01>P). همچنین، نتایج تحلیل رگرسیون آشکار کرد تقریبا 49 درصد از کل واریانس رفتارهای پرخطر معتادان بر اساس مولفه های حمایت اجتماعی ادراک شده، ابرازگری هیجانی و سیستم های مغزی رفتاری قابل پیش بینی است (0/001>P).

 درمجموع حمایت اجتماعی ادراک شده از سوی خانواده و دوستان، ابرازگری هیجانی منفی و سیستم فعال سازی رفتاری توانایی پیش بینی رفتارهای پرخطر معتادان را دارد.