بررسی اثر کروسین بر میزان Bax ،Bcl2 و شاخص های استرس اکسیداتیو در بافت بیضه موش های صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین

 دیابت نوع اول از شایع ترین بیماری های غدد درون ریز است و باعث استرس های اکسیداتیو در بافت بیضه می شود. امروزه در درمان دیابت گرایش به سوی داروهای گیاهی روز به روز گسترش می یابد. این مطالعه با هدف بررسی اثرات کروسین بر شاخص های آنتی اکسیدانت و میزان Bax و Bcl2 در موش های صحرایی انجام شد.

 در این مطالعه تجربی که در دانشگاه پیام نور انجام شد، 24 سر موش صحرایی به چهار گروه کنترل، کنترل دیابتی، دیابتی تحت تیمار با کروسین (50 و 100میلی گرم بر میلی لیتر، 25روز تزریق داخل صفاقی) تقسیم شدند. گروه های دیابتی با یک بار تزریق داخل صفاقی استرپتوزوتوسین دیابتی شدند. در روز 25 آزمایش، بیضه موش ها به منظور ارزیابی آنزیم های آنتی اکسیدانی و شاخص های Bax و Bcl2 خارج شد. نتایج توسط نسخه 20 نرم افزار آماری SPSS و آزمون تحلیل واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی LSD تحلیل شدند.

سطح بافتی شاخص Bax و مقدار مالون دی آلدئید در گروه تحت تیمار با غلظت100 میلی گرم بر میلی لیتر کروسین در مقایسه با گروه تحت تیمار با غلظت50 میلی گرم بر میلی لیتر کروسین و گروه کنترل دیابتی کاهش معنی داری داشت؛ همچنین در مقدار سطح بافتی شاخص Bcl2 و آنزیم های گلوتاتیون پراکسیداز، سوپر اکسید دیسموتاز و کاتالاز در گروه تحت تیمار با غلظت 100 میلی گرم بر میلی لیتر کروسین نسبت به گروه تحت تیمار با غلظت50 میلی گرم بر میلی لیتر کروسین و گروه کنترل دیابتی افزایش معنی داری مشاهده شد (0/05>P) که نشان دهنده اثر وابسته به غلظت کروسین است. همچنین کروسین سبب کاهش معنی داری در میزان قند خون موش های دیابتی شد. 

 کروسین موجب بهبود شاخص های آنتی اکسیدانی و همچنین آسیب های ایجاد شده توسط دیابت در بافت بیضه موش های صحرایی دیابتی می شود.