ارزیابی ابعاد فضاهای هوایی فوقانی در افراد دارای آدنوئید هایپرتروفیک و افراد سالم در دانشکده دندانپزشکی اهواز

با توجه به ارتباط هایپرتروفی آدنوئید با بیماری های های مختلف، تشخیص به موقع آن با یک روش ساده، ارزان و کم خطر به جای آندوسکوپی بینی ضروری به نظر می رسد.در تحقیق حاضر ابعاد فضاهای نازوفارنکس ،اوروفارنکس و هیپوفارنکس در دو گروه دارای آدنوئید هایپرتروفیک و گروه فاقد آدنوئیدهایپرتروفیک با رادیوگرافی لترال سفالومتری محاسبه گردید. در این مطالعه توصیفی ،تحلیلی رادیوگرافی های دیجیتال لترال سفالومتری ازآرشیو بخش رادیولوژی دانشکده دندانپزشکی جندی شاپور در سال 1398 انتخاب شدند. همه کلیشه های واجد شرایط از نظر وجود یا عدم وجود آدنوئید هایپرتروفیک بررسی شده و به دو گروه دارای آدنوئیدهایپرتروفیک(127 نفر، 66 پسرو 61 دختر) و فاقد آدنوئیدهایپرتروفیک(102 نفر)تقسیم شدند. ابعاد فضاهای مورد نظر در هردو گروه محاسبه گردیدند. در گروه افراد دارای آدنویید هایپرتروفیک ،اندازه آدنویید و سپس نسبت آدنویید به نازوفارنکس محاسبه گردید. بین فضاهای مورد بررسی در هر دو گروه اختلاف معنی داری وجود داشت. در افراد دارای آدنوئید هایپرترو فیک،فضاهای هایپوفارنکس ونازوفارنکس از نظر آماری همبستگی مثبت معنی داری با متغیر سن داشتند.ولی با جنسیت افراد ارتباط معنی داری نداشت.بین اندازه آدنویید و سن همبستگی معنی داری وجود داشت ولی پسران و دختران از نظرآدنویید اختلاف معنی داری نداشتند.نسبت آدنوئید به نازوفارنکس در گروه های سنی و جنسی مختلف ارتباط معنی داری وجود نداشت. مطالعه حاضر بیانگر این است که رادیوگرافی لترال سفالومتری به تنهایی قادر به تشخیص افراد آدنوئید هایپرتروفیک نمی باشد ولی می تواند همراه با تاریخچه و علایم بالینی به تشخیص بیماری کمک نماید.