توصیف ویژگی های زبانشناختی زبان رمزی جابری

زبان مهم‏ترین ابزار برای ایجاد ارتباط است، اما گونه‏ای رمزی از آن، برای محدود کردن ارتباط به‏کار می‏رود .زبان رمزی جابری یکی از ناشناخته‏ترین زبان‏های رمزی در ایران است که در گذشته بر حسب نیاز، توسط مردم روستای جابر (از توابع شهرستان بدره، استان ایلام) ساخته شده است. این زبان در گویش محلی به (rzuwânakiêž)  معروف است. هدف از این پژوهش بررسی ویژگی های زبان‏شناختی زبان رمزی جابری است و داده ها به صورت میدانی، بر اساس شم زبانی نگارنده و مصاحبه با گویشوران بومی این زبان به‏دست آمده‏اند. نتایج حاصل از این پژوهش نشان می‏دهد که زبان رمزی جابری از لحاظ دستگاه واجی، صرف و نحو، همچون زبان معیار در این منطقه است ولی از لحاظ واژگانی کاملا با آن متفاوت است. مبدعان این زبان نیز دعانویسان جابری هستند که در گذشته برای دعانویسی به نواحی مختلف سفر می‏کردند و نیاز به یک زبان مخفی داشتند که به وسیله آن بتوانند اسرار خود را از غریبه ها مخفی نگه‏دارند. بررسی ها نشان می‏دهد که مبدعان زبان‏های رمزی و از جمله زبان رمزی جابری، معمولا صاحبان مشاغلی هستند که برای حفظ اسرار شغلی خود، دست به ابداع چنین زبان‏هایی زده‏اند.