نقش سورفاکتانت آنیونی در ایجاد تنش اکسیداتیو در اکوسیستم های آبی و اثر آن بر رشد گیاه آزولا (Azolla filiculoides)

مصرف گسترده سورفاکتانت ها در بسیاری از زمینه های صنعتی و تجاری و تخلیه فاضلاب های حاوی این ترکیبات به اکوسیستم های آبی، حیات آبزیان را به مخاطره انداخته است. این ترکیبات به مولکول های زیستی مختلف از قبیل پروتئین ها، اسیدهای نوکلئیک و لیپیدها متصل شده هستند و با افزایش تولید گونه های اکسیژن فعال موجب تخریب ساختار سلول می شوند. از این رو در مطالعه حاضر ابتدا تاثیر غلظت های 0، 10، 20، 30 و mg/L40 سورفاکتانت آنیونی الکیل بنزن سولفانات خطی به مدت 7 روز بر شدت تنش اکسیداتیو ایجاد شده در گیاه آبزی Azolla filiculoides بر اساس شاخص مالون دی آالدهید بررسی شد. تغییرات برخی شاخص های رشد شامل میزان کلروفیل کل و شاخص پایداری غشا و همچنین محتوای آنتی اکسیدانی گیاه شامل کارتنوئید کل، آنزیم کاتالاز، محتوای فنلی و پرولین آزاد مورد بررسی قرار گرفتند. کمترین میزان کلروفیل کل و شاخص پایداری غشا و بیشترین میزان مالون دی آلدهید و پرولین آزاد در غلظت mg/L40 از سورفاکتانت مشاهده شد. با این وجود میزان فنل کل کمتر تحت تاثیر غلظت های سورفاکتانت قرار گرفت. به این ترتیب، حضور غلظت های 30 تا mg/L40 و بالاتر سورفاکتانت ظهور تنش اکسیداتیو و القای اثرات مهاری بر برخی شاخص های رشد را به دنبال خواهد داشت.