مدل ظرفیت جذب در سازمان های دانش بنیان دفاعی با رویکرد آینده پژوهی

هدف اصلی این پژوهش ارائه مدل ظرفیت جذب در سازمان های دانش بنیان دفاعی با رویکرد آینده پژوهی می باشد. روش پژوهش، آمیخته اکتشافی بوده که در مرحله نخست مطالعه ای کیفی (آینده پژوهی- دلفی) و مدل پژوهش جهت بررسی کمی در مرحله بعد طراحی شده است. به منظور بررسی ابعاد و مولفه ها پیشنهادی مدل اولیه از جامعه آماری شاملخبرگان دانشگاهی، مدیران و روسا استفاده گردید. همچنین به منظور بررسی مدل پیشنهادی از جامعه آماری شامل کارکنان سازمان های دانش بنیان دفاعی واقع در استان های تهران و البرز (تعداد 300 نفر) به روش نمونه گیری تصادفی ساده استفاده شد. پژوهش حاضر از نوع توصیفی-پیمایشی و ابزار گردآوری داده ها پرسش نامه بوده و برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار تحلیل آماری Excel 2013، SPSS 24،Smart-PLS استفاده گردید. بر اساس مبانی نظری و پیشینه پژوهشی پرسش نامه پژوهشگر ساخته با 9 بعد، 38 مولفه تهیه گردید. برابر نتایج بدست آمده از مدل پژوهش می توان بیان کرد که مدل پیشنهادی مورد تایید بوده و همچنین بر اساس شدت تاثیر بین مولفه های مدل در جدول 6، تشخیص بر عملکرد مطلوب، جذب بر عملکرد مطلوب به ترتیب کمترین ضریب تاثیر را دارند. در حالیکه محیط بیرونی بر عوامل سازمانی و محیط بیرونی بر یکپارچگی، تحول، پیکربندی بیشترین ضریب تاثیر را دارند. همچنین تاثیر بهره برداری بر عملکرد مطلوب، تاثیر جذب بر عملکرد مطلوب، تاثیر تشخیص بر عملکرد مطلوب در سطح اطمینان 95 درصد (سطح معناداری 5 درصد) معنادار نمی باشند.