قابلیت یادگیری سازمانی به عنوان پیش بینی برای کارآفرینی سازمانی در ادارات ورزش و جوانان شمال ایران

هدف از پژوهش حاضر پیش بینی و ارتباط کارآفرینی سازمانی ادارات ورزش و جوانان شمال ایران از طریق قابلیت یادگیری سازمانی بود. پژوهش حاضر به صورت توصیفی همبستگی و از لحاظ هدف کاربردی، و روش انجام پژوهش نیز پیمایشی بوده است. جامعه آماری پژوهش کلیه مدیران و معاونین و کارشناسان مسئول ادارات ورزش و جوانان شمال ایران بودند(108N=) و نمونه گیری به صورت تمام شمار انجام پذیرفت. روایی ابزار اندازه گیری، با نظر 12 نفر از اساتید مدیریت ورزشی مورد تایید قرار گرفت. و پایایی ابزار شامل پرسشنامه های یادگیری گومز و همکاران (2005) و کارآفرینی برون و همکاران (2001) به ترتیب با ضریب های آلفای کرونباخ 916/0 و 915/0 بدست آمد. و اطلاعات با استفاده از آمار توصیفی و آمار استنباطی(کولموگروف اسمیرنوف، ضریب همبستگی پیرسون، آزمون آنوای یک طرفه (ANOVA) و آزمون های تعقیبی و رگرسیون) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج آزمون کولموگروف اسمیرنوف، نرمال بودن توزیع داده ها را نشان داد. نتایج حاصل از ضریب همبستگی پیرسون نشان داد، بین یادگیری سازمانی و کارآفرینی سازمانی در ادارات ورزش و جوانان رابطه معناداری وجود دارد علاوه بر این نتایج نشان داد، یادگیری سازمانی پیشگوی مناسبی برای کارآفرینی سازمانی می باشد. لذا با عنایت به یافته ها، سازمان ها می توانند برای داشتن مدیرانی خلاق، نوآور و کارآفرین به افزایش یادگیری سازمانی منابع انسانی خود توجه ویژه نمایند.