ارزیابی کیفیت زندگی بیماران همودیالیزی دارای خارش اورمیک با گذری بر دیدگاه های طب ایرانی

خارش یکی از مشکلات شایع بیماری های مزمن کلیوی است. تداوم روش های درمانی مختلف ضمن افزایش طول عمر بیماران باعث تغییراتی در شیوه ی زندگی، وضعیت سلامتی و نهایتا کیفیت زندگی آنان می شود. شناخت ابعاد مختلف کیفیت زندگی بیماران، باعث ارائه ی خدمات بهتر توسط کادر درمانی و عاملی برای ارتقای سطح سلامت و بهبود کیفیت زندگی بیماران می شود. هدف این مطالعه ارزیابی کیفیت زندگی بیماران همودیالیزی دارای خارش اورمیک در شهر مشهد در سال 1396 با گذری بر دیدگاه های طب ایرانی بود.

 مطالعه ی توصیفی تحلیلی حاضر بر روی 52 بیمار انجام شد. جمع آوری داده ها توسط پرسش نامه ی کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی و سوالات دموگرافیک پژوهشگرساخته انجام و تحلیل داده ها توسط نسخه ی 16 نرم افزارSPSS  انجام شد.

میانگین سنی بیماران 73/51 سال و میانگین مدت دیالیز آن ها 42/41 ماه بود. نمره ی کلی کیفیت زندگی بیماران 56 بود. کمترین و بیشترین نمره، در ابعاد جسمی و محیطی دیده شد. بین برخی ابعاد کیفیت زندگی با متغیرهای هموگلوبین و کراتینین، ارتباط آماری معنادار معکوس و با سن، بیماری های دیابت، فشارخون و چربی خون ارتباط آماری معنادار مستقیم وجود داشت (005/0>P).

 سطح کیفیت زندگی بیماران همودیالیزی پایین تر از بقیه ی افراد بوده و عوامل متعددی می تواند باعث ارتقای آن شود. توجه خاص به ویژگی های فردی بیماران دیالیزی ازنظر مزاج شناسی می تواند در پیش بینی نیازهای اساسی آنان کمک کننده باشد.