بررسی اختلالات اسکلتی- عضلانی در کارکنان مراکز بهداشتی و درمانی شهرستان بابل

اختلالات اسکلتی-عضلانی مرتبط با کار مهم ترین عامل روزهای از دست رفته کاری و عدم کارایی، هزینه های پزشکی و آسیب های انسانی نیروی کار می باشد. این مطالعه با هدف تعیین اختلالات اسکلتی- عضلانی در کارکنان مراکز بهداشتی و درمانی شهرستان بابل در سال 1396 انجام گرفت.

پژوهش مقطعی حاضر به صورت توصیفی-تحلیلی میان 210 نفر از شاغلین مراکز بهداشتی و درمانی شهرستان بابل انجام شد. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه ای شامل اطلاعات جمعیت شناختی و پرسشنامه استاندارد نوردیک بود. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون های توصیفی و آزمون کای دو در نرم افزار SPSS نسخه 22 انجام شد.

میانگین سن کارکنان 46/8±07/40 بود. بیشترین شیوع اختلالات در یک سال گذشته به ترتیب در نواحی کمر (9/58 درصد) و گردن (1/54 درصد) و در 7 روز گذشته نیز در نواحی کمر (9/46 درصد) و گردن (9/44 درصد) اعلام شد. 7/25 درصد و 5/15 درصد از کارکنان به دلیل وجود اختلالات در یک سال گذشته به ترتیب نیازمند استفاده از خدمات پزشکی و فیزیوتراپی بودند. بین ساعت پشت میزنشینی با درد در نواحی گردن (002/0=P) و درد در ناحیه زانو (049/0=P) ارتباط معناداری مشاهده شد.

 از آنجا که فراوانی اختلالات اسکلتی-عضلانی به خصوص در نواحی کمر و گردن بالا بود، به منظور پیشگیری از اختلالات اسکلتی- عضلانی باید برنامه ریزی جهت برگزاری کارگاه های آموزشی و افزایش آگاهی کارکنان و همچنین مداخلات ارگونومیکی، طراحی مجدد محیط کار و تجهیزات مناسب با آنتروپومتری افراد انجام شود.