رابطه بین طرحواره های ناسازگار اولیه و تاب آوری با رضایت از زندگی در بین دانشجویان

هدف پژوهش حاضر بررسی ارتباط بین طرحواره های ناسازگار اولیه و تاب آوری با رضایت از زندگی در بین دانشجویان بود. این پژوهش، از نظر هدف، یک پژوهش کاربردی و به لحاظ روش، توصیفی-پیمایشی از نوع همبستگی می باشد. جامعه آماری پژوهش را کلیه دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد بجنورد در سال تحصیلی 95-1394 (به تعداد 6000 نفر) تشکیل دادند که از این تعداد، 360 نفر با روش نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای انتخاب شدند. جهت گرداوری داده ها از پرسشنامه های استاندارد رضایت از زندگی داینر و همکاران (1985)، تاب آوری کانور و دیویسون (2003) و طرحواره های ناسازگار اولیه یانگ (1998) استفاده شد. برای تحلیل داده ها از روش های آمار توصیفی و آزمون های آماری همبستگی پیرسون و رگرسیون چندمتغیره استفاده گردید و داده ها به وسیله نرم افزار20  SPSS مورد تحلیل قرار گرفتند. یافته ها نشان داد که بین طرحواره های ناسازگار اولیه و تاب آوری با رضایت از زندگی ارتباط معناداری در بین دانشجویان وجود دارد. همچنین نتایج تحلیل رگرسیون نیز نشان داد که طرحواره های ناسازگار اولیه و تاب آوری قادر به پیش بینی معنادار رضایت از زندگی در بین دانشجویان می باشد.