پژوهشی در سیاق سوره مائده از طریق نظم فراخطی (با تاکید بر آیات اکمال دین، ولایت و تبلیغ)

نظریه پیوستگی متنی و کارکرد واژه ها در متن، از رویکردهای مهم زبان شناختی است. در این جستار، علاوه بر روش انسجام خطی آیات، برآنیم با نگاهی نو به سوره مائده و به ویژه سه آیه اکمال دین، ولایت و تبلیغ، هدف هدایتی سوره و ارتباط سیاقی را با توجه به نظم فراخطی و شبکه ای اثبات کنیم. عوامل اثبات کننده در انسجام متنی در سوره عبارت اند از: کشف و اثبات ارتباط معنایی و ساختاری میان واژگان پرکاربرد، کشف عناصر انسجام متن که قادر می سازد هر قطعه ای از گفتار یا نوشتار به عنوان یک متن واحد ایفای نقش کند. این عناصر عبارت اند از: استطراد، حسن مطلب و تکرار واژگان کلیدی سوره. در نتیجه، با توسل به عوامل انسجام بخش متنی، ارتباط سیاقی در بخش های آیه اکمال دین و نیز در کل سوره مائده اثبات می گردد و نظریه عدم ارتباط سیاقی رد می شود. در این جستار از روش تحلیلی بهره گرفته شده است.