مسیر آناتومیک قوس رفلکس چشمک در بیماران مبتلا به سکته مغزی (Blink Reflex)

رفلکس چشمک از تست های جدید الکترودیاگنوستیک است که توسط یک قوس رفلکسی که شاخه آوران آن عصب V و شاخه وابران آن عصب VII کرانیال است ایجاد میشود. پاسخ های این رفلکس بصورت امواج R1 و R2 و R2C است. محل آناتومیک مراکز این رفلکس در مغز هنوز بصورت کامل مشخص نشده است و در مطالعات مختلف نتایج متفاوتی گزارش شده است؛ از جمله در استروک های نیمکره ای، اختلال در جز R2 به تنهایی و یا اختلال در هر دو جز R1 و R2 (هم بصورت یک طرفی و هم بصورت دو طرفی) گزارش شده است. هدف از انجام این مطالعه، بررسی مسیر آناتومیک قوس رفلکس چشم بود.
در این مطالعه، بیست بیمار مبتلا به سکته مغزی نیمکره ای در طول 1.5 سال مورد بررسی قرار گرفتند و با 14 بیمار کنترل سالم (با سن و جنس مشابه) مقایسه شدند. رفلکس چشم با روشی که بوسیله هوکیمررا توصیه شده با استفاده از یک دستگاهToennis multilinear، اندازه گیری شد. در هر دو گروه رفلکس چشم با شرایط مشابه انجام شد و نتایج آنها با یکدیگر مقایسه گردید.
رفلکس چشم در 19 مورد غیر طبیعی و در یک مورد نرمال بود. پاسخ R1 در 18 بیمار طبیعی و در 2 مورد طولانی بود. پاسخ R2 در 18 مورد بدست نیامد و یا طولانی بود که در 15 مورد بصورت دوطرفی مختل بود. در 2 مورد پاسخ R2 طبیعی بود. شایعترین ریسک فاکتور در بیماران مورد مطالعه هیپرتانسیون و بعد از آن دیابت ملیتوس بود.
رفلکس چشمک در 95% بیماران غیر طبیعی بود و اختلال جز R2 در 90% بیماران مشاهده گردید که در 75% بصورت دوطرفی بود. نتیجه گیری نهایی این بود که اگر چه در بیماران مبتلا به سکته های نیمکره ای ممکن است اختلال رفلکس چشمک هم درموج R1 و هم در موج R2 مشاهده شود؛ ولی بیشترین الگوی اختلال، بدست نیامدن یا طولانی شدن موج R2 بصورت دو طرفی می باشد.