بررسی شیوع افسردگی و ناامیدی و رابطه آن بر گرایش به سوءمصرف مواد مخدر در دانش آموزان دبیرستان های شهرستان دیواندره در سال 1397

افسردگی یکی از شایع ترین اختلالات روانی در جمعیت عمومی است که ناامیدی عامل اصلی آن است و می تواند سبب گرایش به اعتیاد شود؛ بنابراین با شناسایی عوامل تاثیرگذار بر آن، می توان شرایط مورد نیاز برای پیشگیری از آن را فراهم کرد.

هدف از مطالعه حاضر، تعیین شیوع افسردگی و ناامیدی و رابطه آن بر گرایش به سوءمصرف مواد مخدر در دانش آموزان دبیرستان های شهرستان دیواندره در سال 1397 است.

مطالعه حاضر مقطعی است. جامعه آماری شامل دانش آموزان مقطع دبیرستانی شهرستان دیواندره و حجم نمونه مطابق جدول مورگان، 370 نفر برآورد شد. روش نمونه گیری به صورت طبقه بندی و ابزار مورداستفاده شامل پرسشنامه های استاندارد افسردگی و ناامیدی بک و همچنین پرسشنامه گرایش به سوء مصرف مواد است. داده ها توسط t-test، آزمون همبستگی اسپیرمن و کای اسکوئر مورد تحلیل قرار گرفت.

 در مطالعه حاضر شیوع ناامیدی در مطالعه حاضر 66 درصد بود از سوی دیگر، 265 نفر از دانش آموزان دارای میزان افسردگی کم، 79 نفر دارای میزان افسردگی متوسط و 26 نفر دارای میزان افسردگی زیاد بودند. بین میزان ناامیدی با معدل (P=0.012)، وضعیت اقتصادی خانواده (0/006=P) و سابقه مصرف دخانیات در دانش آموزان (0/001>P) رابطه معناداری وجود دارد. همچنین افسردگی با سن (0/009=P) و جنسیت (0/032=P) رابطه معناداری داشت.

 یافته ها دلالت بر این دارد که افسردگی و ناامیدی نقش مهمی در کیفیت زندگی و پیش بینی آمادگی به اعتیاد دارند و اینکه دانش آموزان مورد مطالعه، در مجموع نیازمند خدمات بهداشت و روان بیشتری می باشند.