جمعیت های باکتریایی موجود در ذرات PM2.5 و PM10 داخل قفس های مرغداری های گوشتی قبل و بعد از گندزدایی

 هوا در مرغداری های گوشتی با مقادیر قابل توجهی از آئروسول های میکروبی آلوده می شود که این مساله سلامتی انسان ها و پرندگان را تحت تاثیر قرار می دهد. به منظور کاهش غلظت ذرات و به حداقل رساندن میکرو ارگانیسم های موجود در هوا تمیز کردن و گندزدایی دقیق بایستی انجام گیرد.

ارزیابی اثر اقدامات گندزدایی و تمیز کردن بر جمعیت های باکتریایی موجود در ذرات معلق کمتر از 5/2 میکرومتری (PM2.5) و ذرات معلق بین 5/2 تا 10 میکرومتری (PM10) داخل مرغداری های گوشتی.

جهت پاکسازی از آلودگی، مخلوطی از گندزداها (شامل آلدئیدها، الکل و نمک آمونیوم چهار ظرفیتی) بر روی قفس های مرغداری های گوشتی اسپری شد. در این مطالعه از روش توالی یابی امپلیکون 16S rDNA برای مقایسه جمعیت های باکتریایی موجود در ذرات PM2.5 و PM10 قبل و بعد از گندزدایی استفاده شد.

انواع مختلفی از پاتوژن ها و پاتوژن های فرصت طلب شامل استافیلوکوکوس، استرپتوکوکوس، کورینباکتریوم، بوردتلا، سودوموناس و شوانلا شناسایی شدند. تعداد این باکتری ها پس از گندزدایی به طور قابل توجهی کاهش یافت ولی به طور کامل از بین نرفتند. علاوه بر این، اثرات گندزدایی روی بخشی از پاتوژن ها و پاتوژن های فرصت طلب موجود در PM2.5 معنی دار نبود که ممکن است به دلیل مقاومت باکتریایی به این نوع گندزدا و یا دیگر دلایل بحث شده در این مطالعه باشد. نتیجه گیری: نتایج نشان می دهند که اقدامات گندزدایی در آلودگی زدایی هوا و بهبود بیشتر محیط تغذیه موثر هستند. این یافته ها به توسعه یک برنامه گندزدایی منطقی برای مرغداری های گوشتی کمک می کند.