طرح روسازی های مناسب برای سامانه اتوبوس تندرو (مطالعه موردی: شهر تهران)

پس از راه اندازی سامانه اتوبوس تندرو (BRT) در شهر تهران و گذشت چند سال از بهره برداری این خطوط، مشکلات قابل توجهی از جمله خرابی های چشم گیر در سطح و سازه روسازی ایستگاه ها و مسیرها بروز نموده است. در قسمتی از این پژوهش روسازی خطوط پرترافیک سامانه اتوبوس تندرو شهر تهران به روش جمع آوری خرابی های سیستم مدیریت روسازی (PMS) برداشت، ارزیابی و نتایج آن در جهت تعیین خرابی های اصلی روسازی سامانه اتوبوس تندرو تفسیر گردیده است. نتایج جمع آوری خرابی ها نشان داد بزرگترین خرابی ایجاد شده که نیاز به توجه بیشتری دارد، خرابی شیارشدگی است. از جمله خرابی های حایز اهمیت دیگر در روسازی آسفالتی می توان به ترک های طولی و عرضی، صیقلی شدن سنگدانه ها، کناررفتگی آسفالت و ترک های خستگی (همانند ترک های پوست سوسماری) و همچنین در روسازی بتنی به شکستگی دال و آسیب دیدگی درز اشاره نمود. در این پژوهش سعی شده با توجه به خرابی های شناخته شده در روسازی ایستگاه ها و مسیرهایBRT، شرایط اقلیمی تهران، امکانات موجود، نکات اجرایی، سرعت اجرای روسازی، کارایی مناسب، صرفه اقتصادی و کاهش هزینه های روکش و نگهداری، روسازی های مناسب ارایه و طرح گردند. در نهایت روسازی های طراحی شده شامل: روسازی آسفالتی اساس قیری، روسازی بتن غلتکی+رویه آسفالتی، روسازی بتنی مسلح درزدار و روسازی بتنی مسلح با الیاف هستند.