ضایعات پوستی در جانبازان شیمیایی استان لرستان

سلاحهای شیمیایی که سابقه آنها به جنگ جهانی اول بر می گردد به کلیه عواملی اطلاق می شود که اثرات مستقیم سمی بر روی انسان، حیوانات و گیاهان دارند. رژیم عراق در طی دوران جنگ تحمیلی از سموم مختلف به خصوص گاز خردل و اعصاب به طور قابل ملاحظه ای استفاده نمود که اثرات آن پس از گذشت سالها همچنان مشهود است.
این مطالعه توصیفی- مقطعی با هدف بررسی ضایعات پوستی درجانبازان شیمیایی استان لرستان در سال 81 انجام شد. اطلاعات به وسیله معاینه بالینی جمع آوری و در پرسشنامه ثبت شد و در مجموع 95 جانباز که در دوران جنگ در معرض مستقیم با گازهای شیمیایی بودند، مورد بررسی قرار گرفتند.
کلیه جانبازان شیمیایی مورد مطالعه، مرد با میانگین سنی 39.26 سال و همگی مبتلا به ضایعات پوستی بودند. شایعترین علائم پوستی: خارش، سوزش، خشکی و پوسته پوسته شدن بود. از نظر نوع ضایعه، اریتم (81%)، اکسکوریاسیون (87.9%) و پاپول (49.5%) فراوان ترین ضایعات پوستی بودند. تشخیص نهایی در 78 درصد جانبازان شیمیایی مورد مطالعه درماتیک مزمن و 7.7 درصد درماتیت سبوره ئیک و 8.8 درصد درماتیک مزمن و سبوره ئیک به صورت توام بوده است. در هنگام مواجهه با گازهای شیمیایی فقط 37.9 درصد جانبازان از ماسک و 40 درصد از لباس بطور کامل و صحیح استفاده کرده و بقیه یا استفاده نکرده یا بطور ناقص این وسایل را به کاربرده بودند. ضایعات اکثرا در نواحی سینه، کمر و پشت، اندام تحتانی، شکم و سرو صورت بوده و 78 درصد جانبازان دارای ضایعات متعدد بودند.
با توجه به نتایج این مطالعه، کلیه جانبازان شیمیایی این استان از ضایعات پوستی مختلف و با درجات متفاوت رنج می برند. هر چند پیش از نیمی از آنان نوع گاز را نمی دانستند. لذا پیشنهاد می شود مطالعات گسترده تری بر روی اثرات دراز مدت این گازها انجام شود.