شدت تحریم ها و فقر در ایران: لزوم لغو تحریم ها از منظر حقوق بشر

اقتصاد ایران در سه دهه گذشته تحریم های اقتصادی مختلفی را تجربه کرده است که ازجمله آنها می توان به تحریم های بین المللی همچون تحریم نفتی، مالی، تجاری و بانکی اشاره کرد. این تحریم ها تاثیرات زیادی بر شاخص های مختلف اقتصاد ایران داشته اند. هدف این مقاله بررسی تاثیر شدت تحریم ها بر فقر در اقتصاد ایران در بازه زمانی 1364-1392 است. همچنین هدف دیگر پژوهش نشان دادن این واقعیت است که علیرغم ادعاهای تحریم کنندگان مبنی بر عدم تاثیرگذاری بر معیشت مردم (به دلیل مستثنا کردن تحریم غذا و دارو)، این تحریم ها موجب افزایش فقر مطلق شده و بنابراین بر مردم و به خصوص اقشار ضعیف تاثیرات زیادی داشته اند. بدین منظور با تصریح مدل مارکوف سوئیچینگ، شدت تحریم ها به همراه سایر عوامل کلان موثر بر فقر مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج برآورد مدل نشان داده است که با افزایش درجه تشدید تحریم های اقتصادی، فقر مطلق در کشور افزایش یافته است. با توجه به نتایج پژوهش، ادعای تحریم کنندگان مبنی بر عدم تاثیرگذاری تحریم ها بر مردم را نمی توان پذیرفت. پس لازم است به دلایل حقوق بشری، تحریم های اقتصادی لغو شوند.