کانی شناسی، زمین شیمی و سن سنجی پرتوسنجی سنگ های آذرین گنبد نمکی چمپه، شمال بندر لنگه

گنبد نمکی چمپه در شمال بندر لنگه (استان هرمزگان) قرار دارد. این گنبد درون تاقدیس چمپه با توالی از سازندهای پابده، جهرم، آسماری، گچساران، میشان و آغاجاری نفوذ کرده است. ترکیب سنگ های آتشفشانی در این گنبد از ریولیت تا بازالت تغییر می کند و با سنگ های گرانودیوریتی همراهی می شوند. بررسی شیمی کانی ها در سنگ های گرانودیوریتی نشان می دهد که آمفیبول ها در گروه کلسیمی و زیرگروه فروهورنبلند قرار دارند. پلاژیوکلاز این سنگ ها، آلبیت است و فلدسپات قلیایی آن ترکیب ارتوکلاز دارند. فشارسنجی بر اساس مقدار Al آمفیبول ها، فشار زمان تبلور آمفیبول را 54/1 کیلوبار و دماسنجی بر اساس همزیستی دو کانی هورنبلند و پلاژیوکلاز در سنگ های گرانودیوریتی دمای زمان تبلور را حدود 684 تا 811 درجه سانتی گراد برآورد می کند. مقدار گریزندگی اکسیژن محاسبه شده برای این آمفیبول ها در حدود 08/17- است که شرایط محیط اکسایشی در زمان تبلور را نشان می دهد. بر اساس زمین شیمی سنگ کل، ترکیب سنگ های آذرین که از مافیک تا اسیدی تغییر می کنند ماهیت ماگمای آن ها، آهکی قلیایی است. در طیف چند عنصری بهنجارشده نسبت به کندریت و گوشته اولیه، در بیشتر نمونه ها غنی شدگی عناصر خاکی نادر سبک (LREE) نسبت به عناصر خاکی نادر سنگین (HREE) و تهی شدگی از Ti، P، Ta و Nb دیده می شود که از ویژگی های بارز سنگ های کمان های آتشفشانی مناطق فرورانش است و در نمودارهای مختلف زمین ساختی نیز محیط کرانه فعال قاره ای را نشان می دهند. با استفاده از روش U-Pb سن زیرکن ها در سنگ های گرانودیوریتی 8/4±2/549 میلیون سال (اواخر نئوپروتروزوئیک) تعیین شده است.