مقایسه رشد ماهی گورامی طلایی (Trichogaster trichopterus) با خوراندن پنیرک (Malva neglecta) و گشنیز (Coriandrum sativum)

ماهیان زینتی لابیرنت دار به دلیل مقاومت بالا در برابر بیماری ها، زیبایی، تنوع زیاد، صلح جویی و سازگاری با سایر ماهیان بسیار مورد توجه هستند.  در این مطالعه از 210 قطعه ماهی گورامی طلایی (Trichogaster trichopterus) با میانگین وزنی 5/0 ± 5 گرم در 3 تیمار با 3 تکرار استفاده شده است. در هر یک از آکواریم ها ماهیان با گیاهان دارویی پنیرک (Malva neglecta) و گشنیز (Coriandrum sativum) در غلظت های مختلف 2 ،4 و 6 درصد به مدت 60 روز تغذیه گردیدند. خصوصیات فیزیک و شیمیایی آب شامل درجه حرارت، اکسیژن محلول  و pH روزانه تعیین شد. طرح آزمایشی به صورت تصادفی و آنالیز آماری به کمک آنالیز واریانس دو طرفه و آزمون چند دامنه شف انجام شد. نتایج این تحقیق نشان داد تیمارهایی که از پنیرک در کنار خوراک بیومار استفاده نمودند بیشترین رشد را داشته ولی بین این تیمار و تیمار گشنیز تفاوت معنی داری مشاهده نشد (05/0<P). اگرچه متوسط وزن این نمونه ها (ماهی های تغذیه شده با پنیرک و گشنیز) تفاوت معنی داری با تیمار شاهد نشان داد (05/0>P).