نقش واسطه گری اشتیاق تحصیلی در رابطه بین جهت گیری هدف و خود کار آمدی تحصیلی

هدف از پژوهش حاضر تبیین نقش واسطه گری اشتیاق تحصیلی در رابطه بین جهت گیری هدف و خود کار آمدی تحصیلی بوده است. روش پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی می باشد. جامعه آماری این پژوهش شامل دانش اموزان پایه هفتم ابتدایی شهر مرودشت بوده اند. برای تعیین حجم نمونه بر اساس روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای 150 دانش آموز انتخاب گردید. ابزار گردآوری اطلاعات در این پژوهش شامل 3 پرسشنامه خود کارآمدی تحصیلی جینگ و مورگان، جهت گیری هدف بوفارد و همکاران، پرسشنامه اشتیاق تحصیلی فریدل و پاریس  که روایی و پایایی ابزار مورد تایید قرار گرفت. نتایج ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل مسیر حاکی از آن بود که: بین جهت گیری معطوف به تسلط (یادگیری) و جهت گیری معطوف به عملکرد گرایشی با اشتیاق تحصیلی رابطه مستقیم معنادار و بین جهت گیری معطوف به عملکرد پرهیزی با  اشتیاق تحصیلی  رابطه معنا دار وجود دارد. جهت گیری هدف معطوف به یادگیری قادر به پیش بینی اشتیاق تحصیلی آن ها می باشد. اشتیاق تحصیلی با خود کار آمدی تحصیلی  رابطه مستقیم معنا دار دارد. اشتیاق تحصیلی در رابطه بین متغیرهای جهت گیری هدف و خود کار آمدی تحصیلی  نقش واسطه ای معناداری ایفا می کند.